
Ik had verwacht dat marga heel druk zou zijn als ze bij Nisko zou zijn. Maar ze kwam van de trailer af, keek even in het rond en begon te grazen in de berm. Ze reageerde totaal anders dan ik verwacht had.
Toen we Nis en Marga opgezadeld hadden zijn we richting het bos gereden.
Ik zei deze week nog tegen Jan Willem: "Marga is niet echt rustiger nu ze drachtig is, nog steeds de drukke hittepetit".
Maar vandaag was ze zó rustig, echt lief.
Ik ben niet zo'n held met rijden, en na het ongeluk al helemaal niet meer. Gek genoeg vertrouw ik Marga wel. Ik heb echter nog nooit met haar ergens anders gereden dan bij ons in de buurt.
Ik kreeg ook steeds meer vertrouwen in Annemarie en Nisko dus stelde op een gegeven moment voor om een stukje te galoperen. Ik doe dat niet gauw met een vreemd paard erbij. Maar het ging súper! Marga was erg lief. Ik heb haar zelden zo rustig meegemaakt met rijden. Ik reed de hele tijd met een lange teugel en ze hield steeds wel een meter afstand. Normaal kruipt ze het liefst in de kont van de voorganger.
Ik was echt trots op haar, en op mezelf. Ik ben zo blij dat ze zo braaf was, mijn zelfvertrouwen is enorm gegroeid en ik wil dit zeker vaker doen!
Het was heerlijk om weer eens in een groter bos te rijden, heb ik een paar jaar niet meer gedaan.
Maar waar ik wel van baal: heb nu zulke zere knieën, kan nauwlijks van de bank naar de wc lopen
