Natuurlijk tussen de knotjes, geen enkele andere pony deed mee.
Eerst was ik ringmeester voor de 20-40cm en 40-60cm, dus ik heb goed kunnen kijken welke lijntjes werken en welke niet. (Hoewel dat later toch soms anders bleek te zijn toen de hindernissen hoger werden.)
Bij de 60-80cm gingen we heel geconcentreerd en rustig rond, en we ging foutloos!



Maar ja, niet zo snel als knotjes, dus we waren 2e. De rest had geen (foutloze) barrage.
Toen de 80-100cm. Ons record ligt op 105cm voor een losse hindernis. Dus weer opperste concentratie. Pownie doet t wel, als ik het maar goed doe. Niet te snel, wel goed actief vlak voor de hindernis, recht aanrijden, niet te vroeg naar voren zitten, boven de hindernis al aangeven waar we heen gaan zodat ze in de goede galop gaat.... wat een hoop om aan te denken! Maar het ging goed, erg goed zelfs, we bleven tot de laatste hidernis foutloos. Tja, toen die laatste. De een-na-laatste was een dubbel, toen een raar bochtje en de laatste, een hoge steilsprong. Ik stuurde de bocht niet goed, waardoor Orlinde weigerde/ erlangs floepte. En daarbij schoof ik uit het zadel. Hindernisstaander omver, ik in het zand.

Weer opgestapt (niks bezeerd, pownie stond te wachten) en weer geprobeerd. Ze weigerde nog 2x en toen gingen we er toch nog ruim over.

De enige andere deelneemster had op hindernis 1 een balk eraf en ook op de laatste een rare sprong en een balk eraf. Zij bleef wel zitten.
Hoewel we geen prijs hadden (prijzen waren waardebonnen van ruitershop en emmers voer) ben ik heeeeel trots op mijn pownie. Even met haar 1,38m tussen de knotjes laten zien wat een fjord kan!

En dan daarna het commentaar (goed bedoeld hoor): "tjsonge, jouw pony ging wel goed he, dat zou je niet zeggen als je haar zo ziet" (bijbehorend beeld: schattige kleine Fjord braaf op standby-stand met oren op half zeven).
Thuis Orlinde even lekker afgespoten, een grote bak slobber met appel en wortel en weer lekker in de wei! Ons weekend is weer top!
