Hoewel het eigenlijk helemaal niet zo goed ging

We zijn dus nu ongeveer zes weken serieus aan het oefenen. Ik had van de week zelf het gevoel dat we er nog net niet waren. Thuis had ik al een paar keer een moment te pakken dat Hester volledig ontspannen was en dan loopt ze echt heerlijk. In de les was me dat nog niet gelukt. Dus voor ons kwam de Fjordcup net even iets te vroeg.
Maar we laten ons niet kennen, proberen kan altijd. Het losrijden ging best aardig, dus ik ging eigenlijk wel positief gestemd de bak in...tot Hester langs de eerste lange zijde kwam. Het was eng, heeeeeeel eng. Wat doet Hester dan? Oren naar voren en daarna is ze volledig onbestuurbaar. Ze wordt wel erg stoer, dat dan weer wel.
Ik vond de eerste proef echt bagger gaan, de tweede iets beter. Maar na het commentaar van de jury (wat wel terecht was, daar niet van) had ik helemaal zoiets van...ik had beter niet kunnen komen

Maar dat gevoel is weer helemaal goed gemaakt doordat Hester en ik tijdens het uitstappen het bos hadden gevonden. Uitstappen kreeg ineens een hele andere dimensie

Maar goed, hier de foto's...gemaakt door Kelly









Allebei warm en buiten adem

