Ik had al enige tijd Janna haar hoofdstel altijd maar in gebruik, maar wilde toch graag voor Bink een 'eigen' hoofdstel. Al snel kreeg ik van Janna te horen dat dat mijn verjaardagscadeau van 'de polletjes', zoals mijn moeder dat mooi kan zeggen, was. Dus vorige week voor Esther een cadeau gehaald bij Epplejeck en direct ook mijn eigen cadeau uitgezocht. Dat moest natuurlijk later even gepast worden...
Het idee ontstond eigenlijk omdat ik nog even wilde oefenen voor de keuring.
"Voor het paard" zullen jullie wel denken? Nah nee..eigenlijk meer voor mijn daverende (kuch) conditie (wát?)
Maar gelijk maar het hele overzicht er op
Wat is er dan leuker om even een overzichtje te maken. Bink van toen tot nu...
Als veulen
Jaarling
Tweejarige
Net driejarige, voor het eerst er op
Als driejarige op de keuring in Roden
Als vierjarige in Hardenberg
En nu...
We zijn sinds kort ook druk met de training vanaf de grond; volgen, achterwaarts, schouder voor en schouder binnenwaarts, keertwending, voltes...noem maar op, alles hoort momenteel bij de basis-huiswerk.
Maar uiteraard..ook die keuringstraining kan daar keurig in meegenomen worden.
Na een vol rondje topspeed kon ik enkel nog piepen en hijgen, dus wilde Janna nog wel even een rondje doen, terwijl ik op adem kon komen.
Onder toeziend oog van de baas.
(jammer dat deze niet scherp is)
En dan van stoere Bink weer even naar schaapje Bink...hoofdstel showen:
Met sjieke frontriem...al zie je die 9 van de 10 keer niet
Daarna mocht meneer nog even los spelen. Transformatie stoer naar schaap ging weer even hard andersom. Dat kleine beetje brok in de ochtend en avond bevat geloof ik soms spaanse pepers (of banaan) want bink had één doel: Gáán.
Alhoewel, wie denkt dat wij met twee vingers in onze neuzen paarden opjagen
En wie denkt dat onze paarden dat allemaal maar zonder slag of stoot pikken dat wij ze zo op lopen te jutten?
Heeft het ook mis, wij worden evengoed uitgedaagd, als dat wij hen uitdagen
Wat doe je als je speelmaatje aftaait? Schaapje zijn in de hoek.
Als fotograaf loop je dan nog even naar het paard voor een mooie portretfoto...blijft ie schaap...dus trap je even een kluit zand in zijn richting.
En daar kijk je dan gek genoeg ook nog vreemd van op..'zand? Whaa, waar kwam dat zo ineens vandaan.'
Om je vervolgens zo aan te gaan staan kijken met een getrokken lip 'whoow, zag je dat?':
Hij ziet er echt fantastisch uit!
Maar ik kan me herinneren dat ik hem als veulen in het land heb zien lopen, en toen al onder de indruk was van zijn draf...dat is niet veranderd in de tussentijd. Wat kan dat dier gaan joh 
Finnea, v. Timor x Woudina v. Bjorkmann 
Rian my bos cross pooonie 
Vera 