"Vlin was toch zo'n maf beest", zei ze. "Hij rende en sprong en bokte door de wei heen". Ik vroeg haar of ze wel het goede paard voor zich had. Vlin als pretletter door de wei......ON-MO-GE-LIJK!
Mijn vriendin riep er zelfs haar kinderen nog bij om te komen kijken met de woorden "kijk eens wat een gekke Vlin, moet eens zien wat een hoge sprongen hij kan maken" (Waarom de middelste,een 4-jarige boef eerste klas, zei "Puh, dat kan ik op de trampoline ook mijn benen zo hoog optrekken". Maar dit terzijde).
Ik hoorde dit allemaal aan en dacht bij mijzelf "hoe is dit nou mogelijk?"
Nou gisteravond werd het mij ineens duidelijk...... elke keer ging Vlin luid snuivend en met bolle neusgaten met zijn neus richting de draad........De stroom is er na lange afwezigheid, in alle hevigheid weer op gezet en daar heeft hij gewoon een ontmoeting mee gehad!!!!!!!!!!!!
