wij hebben met Jalenka en Githa join up gedaan, ja, voor ons is dat de basis waarop we verder werken
en die join up wordt niet regelmatig gedaan (voor Jalenka is het enkele maanden geleden, voor Githa zelfs al meer dan een jaar) en enkel wanneer nodig (wanneer er bvb geen respect is voor onbegrijpelijke redenen)
maar jij drijft inderdaad weg en eens je vind dat ze genoeg gerend heeft, loop je terug en blijf je met je rug naar de paarden naar de draad kijken
eens ze stil staat (dus vaak even loeren of ze al stilstaat), drijf je haar weer weg (de andere paarden zullen het snel door hebben dat je het niet op hen hebt maar enkel maar op Vera)
en in het begin ben je even bezig (wij zijn zo eens 20 minuten bezig geweest, daarachter na die demonstratie altijd op 5 minuten als ze dit spelletje boven halen, dus bij ons beterde het echt met deze techniek) maar na een tijdje zijn ze het kots beu (echt wat heeft een paard liever dan eten, rust hebben bevoorbeeld en op dat moment is de rust enkel te vinden bij de baas, doordat jij de druk wegneemt (niet meer rennen)) en moet jij de mogelijkheid aan haar geven dat ze zich laat vangen.
Vaak komen ze (wij doen het met 2 tegelijk, werkt super) na elke opjaagbeurt dichter en dichter bij ons, en soms kun je ze nog juist niet pakken (bevoorbeeld doordat ze haar hoofd nog wegdraait of zich van je weg keert). Dat is het moment om ze nog eens "extreem" weg te jagen om jouw zeggenschap duidelijk te maken.
bij onze lange "vang" sessie vorig jaar waren we begonnen met 2 om ze op te jagen, na een tijdje ben ik gestopt om op adem te komen, en dan heb ik over genomen. Na 20 minuten was ik het spelletje beu. Ik zei 'dada en tot morgen' en liep de wei uit. Tegen dat ik de draden achter mij gelaten had stonden ze aan de draad te wachten en konden we ze zo pakken, we hadden zelfs geen touw meer nodig. (dit was eerste keer dat we dit ongeveer deden, het is nadien dat we ingezien hebben wat we gedaan hebben en waarom ze dus naar ons toe gekomen zijn, was dus beginnersgeluk langs onze kant)
daarna lieten ze zich mooi 'pakken' voor verschillende maanden, nog altijd trouwens
nu bezien we het zelf al als een spelletje dat op tijd en stond er eens afkan, maar wij zijn wel altijd de baas uiteindelijk, ze mogen spelen maar wij hebben de overmacht zonder eigenlijk veel te doen
en het is dus echt de bedoeling uiteindelijk dat jij ze laat lopen en dat jij ook bepaald hoe lang ze loopt, naar waar doet er niet toe maar ze moet lopen. Jij blijft uiteindelijk stil staan met de rug naar haar als je wilt dat ze stopt met lopen.
als basis is het denk ik wel handig dat ze de join up een beetje kent, want daar is het ook de bedoeling dat op het einde van een sessie je paard je volgt. Waar je ook heen gaat, of je stil staat of aan het stappen bent.
en een join up doe je zelf, de ene gaat er al verder in dan de ander, en ze kennen het ook niet direct (met Jalenka heb ik verspreid over een maand of 3 enkele keren een join up gedaan en dan was het opeens
en hoef ik het niet meer te doen, is nu al geleden van vorig jaar), maar slecht, dat durf ik niet zeggen, ik heb de voordelen er al goed van ingezien en ik zie niet direct er ongelukkige paarden door
we hebben ook wel cursus hiervoor gevolgd, daarmee dat we het wel eens durven toepassen
maar inderdaad zoals leoensuzanne schrijft, eten meenemen zal zeker helpen, jij moet uiteindelijk wel interressanter zijn ook he
Even ter informatie, we hebben haar dus niet te pakken gekregen
Vera 
....tjonge wat een portret was dat paard...
) en dan wat opjagen zoals jij beschrijft.
blijft ze staan 'braaf'. 
