Dan denk je eerst dat het misschien wennen aan dr nieuwe stekje is, maar zo lang had ze op de vorige stal ook niet nodig.
Heb de laatste 3 weken eigenlijk alleen gelongeerd en als ik erop stapte was ik er na 5 minuten vanaf. Longeren werd met de keer een groter drama, alleen maar racen, terwijl ze altijd zo haar best deed. Ze luisterde nergens naar, liep soms 40 minuten te gassen, zweet druipend van haar buik, maar niet stoppen (dat was vorige week).
We groeiden een beetje van elkaar af sinds we hier wonen.
Afgelopen donderdag is overleg gehad met een patient van me en die vroeg of ze misschien aan het wisselen was.
Stom stom stom
Kort voor we gingen verhuizen is er een dierenarts/tandarts bij haar geweest die 2 doppen eruit heeft getrokken. Hij vroeg als of ik problemen had met rijden maar die had ik niet. Hij zei dat hij er niks meer aan ging doen in maart omdat alles nog te vast zat, maar dat als ze geent moest worden in juli hij haar gebit ook weer na zou kijken want tegen die tijd zou ze wel wat problemen geven omdat eigenlijk alles dan wel los zou zitten gezien hoe het er toen bij stond.
Ik ben gisteren tegen al mijn principes in een bitloos hoofdstel gaan halen, Kristel zegt dat het een sidepull is (weet ik veel met mijn anti-bitloze-instelling) en ze heeft me uitgelegd hoe ik hem moest passen en op maat moest maken.
Gisteren even zonder zadel op Cyra gaan zitten met dat ding. Tot mijn verbazing was ze wel druk, maar ging ze niet rennen. Ik had geen stuur of rem, maar was allang blij dat ze niet aan de kletter ging. Na 5 minuten eraf en beloond.
Net zadeltje op, bitloze geval om haar kop en de bak in. Niet weg rennen bij het opnemen van de teugels. Ik halthouden, stappen, sturen, en zelfs in draf, alles ging goed. Ze liep echt in een sukkeltempo op de voorhand (je wilt niet weten hoe fijn dat voor een keer aanvoelt).
Toen maar gelijk de stoute schoenen aan getrokken en de weg hier op.
Wat was ze braaf. Ik heb zo heerlijk gereden. Niet te lang, want het is was al te heet, maar ze was zo braaf. Zelfs gedraafd op heenweg en terugweg en Orion maar schreeuwen vanuit zijn stal omdat hij niet gewend is dat zijn tjik vertrekt.
Ik ben helemaal om. Mijn hoofdstelletje hangt nu gepoest aan de muur onder haar zadeltje. Gek hoe dingen kunnen lopen. Als iemand mij had verteld dat ik ooit bitloos zou gaan rijden had ik ze vierkant uitgelachen en nu doe ik het toch. Zal de leeftijd misschien wel zijn hihi.
