"Nog een paard kreupel, dat krijg je met koe aan melkbus......."
Jullie snappen dat ik hem niet snapte, dat heet,
ik vermoede dat de koe een koeievlekken paard bij ons op stal betrof...(tinker dus)
Vandaag volgde de opheldering over dit geen touw aan vast te knopen smsje..
Boer junior keek peinzend over de landerijen, al gauw kwam het gesprek op de drie dubbel domme koe....
(ga niet zeggen of ik daarmee paard of baas bedoel)
Het koeiepaard moest in de was, daarvoor was de koe aan de melkbus gebonden

Er is niet veel fantasie voor nodig om het volgende scenario te voorzien,
echter baasje van koe had de bui niet zien hangen.
(bij ons afspuitslangetje staat altijd een melkbus om de tonnen met water mee te vullen)
Koe schrikt, springt opzij, melkbus valt om, koe schrikt nog meer..
Koe gaat ervan tussen met melkbus aan touw met zich mee slepend...
Koe rende hele eiland over tot aan het bos.. oeps..
Melkbus enthousiast hupsend stuiterend en herrie makend tot in de verre omtrek.. (asfalt pad)...
Zelfs de buren kwamen kijken wat er was...
Melkbus heeft het avontuur overleefd met slechts enkele deuken,
echter verhaal liep voor de koe heel wat slechter af....
Koe heeft vele wonden op haar benen en een open gewricht... koe versus melkbus.. 0-1....
Uiteraard had dit avontuur van koe met bus ook gevolgen voor de rest van het zooitje ongeregeld.
Sjol is dan wel een koudbloed en haar weidehaffie Rikkie ook, maar als in de lengte langs je weiland,
zoiets langs komt.... Tja, dan kun je niet anders dan het op een lopen zetten.
Gevolg, madam en meneer zijn dwars door 4 draden gerend... (gelukkig paarden heel gebleven)
Gevolg daarvan, boer junior moest Jut en Juul weer gaan vangen.. heel heel heel ver weg...
en de nodige knopen in draden knutselen.
Sjol vond dat dat nog niet genoeg was en heeft arme boer junior zijn nachtrust ernstig verstoord.
Eindelijk!!! ja, eindelijk! Ik verwachtte het al langer..
Sjol is niet alleen met haar voorbenen, of voor en achterbenen tot aan buik in de sloot gaan staan.
Nee, madam is hem vannacht overgestoken...
Tja, als in je eigen weiland niet veel te eten is, dan ga je op stap naar groenere weiden.
Helaas zijn paarden weer niet zo snugger om als je dan uitgegeten bent, weer dezelfde route terug te volgen.
Dus werd boer junior gewekt door heen en weer dravende paardevoetjes op het beton en asfalt...
Want ze kon de wei niet meer in....
Waarop hij Sjol weer bij haar haffie vriendje heeft geparkeerd....
(probleem is dat Sjol wel meer eten mag, maar haffie zeker niet!)
Dat was dan weer een verslagje van het rustige boeren leven, waar nooit wat te beleven valt..
Volgens sommingen..