Je pakt je zadel, hoofdstel, cap en paard;
Wacht tot de 'begeleidingshaflinger' er is;
Gaat eerst een stuk wandelen tot een stuk waar je geen auto's meer tegenkomt;
Gaat dan gewoon op Castor zitten en vervolg de wandeling die opeens een rit is geworden
En dan vreselijk lol hebben met z'n vieren!
Castor was met lopen al zo vreselijk aan het klieren en liet duidelijk weten dat hij er zin in had. Wandelen/stappen was al een lastige gang.
Dus nadat ik op een keurig stilstaande Castor was geklommen ging de motor aan. Hup gelijk na 3 passen stap in draf.
Ik zei tegen m'n vriendin op haf dat ze maar gewoon mee moest komen en dat ze wel achter me moest blijven en niet inhalen. Ik dacht laat maar even gaan hij is toch zo moe..
Oh dacht Castor ik draaf nu zo hard, galop gaat makkelijker. Nou dus op t gemakje een heel beheerst rustig galopje. Al gauw toch maar weer terug genomen naar draf. (Natalie en ik rolden ondertussen ook allebei haast van ons paard van het lachen om die voorwaartse actie van Castor, of hij het al jaaaren doet)
Natalie ging naast me rijden en beiden paarden moesten zich toen uitsloven in uitgestrekte draf
Einde van het bermpje weer netjes in stap.
Tijdje gestapt, maar de brandstof was nog lang niet op.
Weer draven, Natalie voorop en ging in galop. Castor wilde wel mee.
Nu had hij wel iets moeite met de galop. Hoofd tussen zijn benen en zoeken naar die balans. Natalie ging ook wat te hard, dus even geroepen dat ze langzamer moest. Uiteindelijk weer terug in stap.
Laatste stuk (vrij)netjes gestapt (met af en toe nog wat pasjes draf omdat meneer natuurlijk wel voorop moet blijven lopen, al is het maar een neuslengte).
Daarna weer even afgestapt want we kwamen weer een stukje op de weg en 50m voor ons reed een ander paard. En ik besef dan echt wel dat de rem bij Castor op dit soort momenten echt niet werkt.
Later weer van de weg af een nieuw stukje grasland. Weer netjes op kunnen stappen en in stap verder.
Ik wilde nog wel een stukje draven. Dus daar gingen we weer. Eerst achter Natalie maar meneer wilde toch liever voorop zijn eigen tempo bepalen. Dus ik erlangs gereden en Castor sprong toch maar weer lekker aan in galop
en hierbij liet hij dus ook even merken dat hij heus wel hard kan! Echt waar ik heb me daar een maf paard!! Laatste stuk hebben we netjes naar huis gestapt.
Rondje wat we gereden hebben was maar zo'n 4 km ofzo.
Maar tsjonge jonge wat is dat dier voorwaarts! Die haflinger stapt altijd erg voorwaarts, maar zij moest nu echt een tandje bijzetten om Castor in stap bij de houden!
Ik vond het zo'n bijzondere rit. Wat nou 'ik moet nog leren hoe ik een ruiter moet dragen', gewoon gaan!
Uiteraard moet ik nog heel veel aan de basis sleutelen, want de rem tot halthouden werkt echt nog lang niet goed.
Dus ja er zullen vast mensen vinden dat ik lekker onverantwoord bezig ben geweest, maar ik vind van niet en heb heerlijk gereden!
Belangrijk is ook dat ik Castor met rijden in de bak en wei de laatste tijd niet zo vrolijk vond kijken en had het idee dat hij het wat vervelend begon te vinden. Vandaag was het alleen maar oren naar voren en een uitermate vrolijk paard.
Dit is voor mij een erg belangrijk gegeven. Samen plezier maken is waar het om draait toch
En vrolijk stuiter ik verder op mijn roze wolk...
Voor Castor is het juist leuk buiten!
) Aldoende leert men dus ook een paard leert wel als je hem een rit in het bos meeneemt.
