We kregen een (schijnbaar
) simpele opdracht: op pionnetjes heen slalommen en later kleine voltes om de pionnetjes om en om links en rechtsom. Dat ging best aardig, dacht ik. Maar aan mijn stuurwerk viel al het een en ander te verbeteren, buitenteugel meer meegeven in de wending, hoofd recht boven m'n lijf houden, recht boven m'n paard blijven zitten niet op links gaan zitten als je linksomgaat etc. In de draf bleek ook nog dat we (we waren met 3 combinaties deze week) allemaal veel te langzaam stuurden en dat we problemen allemaal oplosten door hetzelfde nog een x aantal keer te proberen
Meer creativiteit was dus wel gewenst.'s Middags kreeg ik een dressuurles van Monya, vooral gericht op zit. Dat lukte met mijn zadel alleen niet helemaal: ik moest zeker 10 cm verder naar voren met m'n bovenlijf, wat voor mij weer vreemd voelde, maar doordat het diepste punt van m'n zadel te ver naar achter ligt was dit niet zo handig, Monya noemde het vechten tegen je zadel, dat win je over het algemeen niet
Na de les nam Monya Zanouk nog even aan de hand en liet haar wijken voor druk (hoofd vast en dan Zanouk van zich afdrijven. Hier kregen Zanouk en Monya even ruzie: Zanouk vond het allemaal niet zo erg nodig, dan gaat ze met haar hoofd schudden wat resulteerde in een kopstoot van Zanouk tegen Monya's arm (waarop een duidelijke correctie van Monya volgde
) Vervolgens deed Zanouk wel wat er van haar gevraagd werd. Al zuchtte ze hoorbaar toen ze klaar was. Conclusie: leuke pony maar ze heeft wel een ‘air’. Uhm. Ja, klopt.Monya gaf Zanouk een pepermuntje o.i.d. en dat heeft ze uiteraard de hele week onthouden.
Aan het eind van de middag nog even met John en Zanouk gewerkt onder het zadel.
Ik kreeg de opdracht om van letter naar letter te draven en bij iedere letter halt te houden. Ook dat ging niet helemaal naar wens. Zanouk maakte zich wat sterk, liep eigenlijk een beetje door de rem heen.
John gaf mij de hulp om te remmen/stoppen, en eigenlijk was dit geen nieuws, want deze gebruik ik wel op Tasja maar niet op Zanouk (Waarom ik dat niet deed is me een raadsel
?) maar goed, gewoon recht blijven zitten, uitademen, voeten naar beneden laten zakken en Zanouk tegen de teugel 'aan laten lopen'. En toen stond ze opeens gelijk vierkant stil. Zo moeilijk was het dus eigenlijk niet Hierna werd de opdracht wat uitgebreid, draven halthouden achterwaarts, wegdraven; halhouden binnenhoefslag, achterwaarts en gelijktijdig rechtsom sturen (op de linkerhand) en weer wegdraven halthouden etc.
Dit ging eigenlijk bovenverwachting van zowel mij als John, dus toen vroeg hij of ze een beetje makkelijk aangalopeerde.
Dat kan ze vanuit stilstand dus dat was het probleem niet, de rem wel
Welnee, zegt John, gewoon dezelfde hulp geven. Uh ja...proberen dan maar. Zanouk stopte de eerste paar keer wel, maar niet zo overtuigd als vanuit de draf, toch weer een beetje een drammerige fjord. Toen mocht ik van John toch een ophouding maken met mijn hand, want ze liep er nu gewoon door m'n hulp heen.
Dat ging één keer wat minder soepel, de 2e keer stond ze stil en ging ze zelfs gelijk achterwaarts op m'n hulp (waar zij ook naartoe werken, tegen de hand aanlopen is halthouden en wanneer de druk niet wordt weggehaald achterwaarts om zo bij met name de jonge paarden het aanleren of de mogelijkheid bieden om te steigeren te voorkomen).
Hierna ook nog een paar keer vanuit galop de oefening op de binnenhoefslag, achterwaarts, draaien en weggaloperen gedaan, die Zanouk ook keurig deed
Hierna lekker uitgestapt. Nu ik het zo opschrijf lijkt het heel veel maar ik geloof dat we ca. 20 minuten bezig zijn geweest.dag 2
Van John en Monya kreeg ik een zadel te leen, eentje waarop ik in ieder geval recht kon zitten en wat beter op Zanouk lag.
’s Ochtends zijn we bezig geweest met het zijwaarts losstappen aan de hand. We begonnen met gewoon op de hoefslag het tempo te bepalen en halt te houden.
Helaas denderde mijn lieftallige pony weer een beetje door de hulpen heen. John om advies gevraagd. Die nam haar even over kwam tot de conclusie dat deze gelijk aan het werk moest worden gezet, terwijl haar groepsgenootjes nog lekker over de hoefslag mochten stappen en halthouden aan een lange teugel liep Zanouk met John de hele bak met gekruiste beentjes rond O: ).
Conclusie: ‘het is wel een beetje een prinsesje hoor’ Eh ja. Klopt.
Hierna gingen we onder het zadel zijwaarts instappen/loswerken. Dit doe ik thuis ook weleens maar niet zo intensief en bewust. Links/rechts achterelkaar wijken, schoudervoor/buiten etc. en later met John geprobeerd travers renvers vragen op een volte etc. dit vond Zanouk nog wel wat lastig. Kortom weer een puntje om aan te werken.
Nog even gereden maar daarna weer uitstappen, want ’s middags kregen we nog een zitles van Monya.
De zitles was wat ingekort omdat de paarden toch wel wat moe waren (heel vreemd
).Maar was wel heel erg nuttig, want er valt nog wel het een en ander te verbeteren
Veel kwam neer op de pricipes van Centered Riding en in theorie wist ik het eigenlijk allemaal wel, maar ja, doe het maar eens. Dag 3 hadden we een rustige dag. Wat grondwerk gedaan, obstakeltraining met rook en vuurwerk en ’s avonds in het donker met laserlicht en rook. Erg leuk om te doen, maar hoe drukker Zanouk werd hoe onhandiger ik werd. Puntje van aandacht dus O : )
Dag 4
Gingen we aan de slag met het naar buiten gaan. Ik mocht Zanouk eerst longeren. Gelijk maar aangegeven dat ik geen longeertalent ben en dat ik eigenlijk meer aan rondslingeren doe
Eerst dus een half uur longeerles gehad van John, eerst een enkele lijn, later een dubbele, geoefend met het verkrijgen van ontspanning, de juiste stelling en buiging en natuurlijk weer het controleren van het tempo.
John stond verbaasd van hoe lekker Zanouk liep, los door het lijf, veerde van achter en ontspannen van voor. Vond het erg leuk om te zien hoe makkelijk Zanouk het oppakte en ik vond het ook erg leuk om te doen aan de dubbele lijn.
Hierna de dubbele longe vervangen voor lange lijnen en gingen we naar buiten, John had haar in de lange lijnen, ik liep mee.
Nog voordat we het pad af waren bedacht John zich, ponylief werd veel te sterk, snoof, luisterde eigenlijk gewoon niet. Omgekeerd en helaas voor Zanouk, kwam er een ander bitje aan te pas. John ging eerst weer de bak in met Zanouk om haar te laten wennen. Zanouk was alleen niet van plan om te wennen aan haar nieuwe bitje en John zijn dominante gedrag
Pony zwalkte links en rechts de bak door om toch vooral niet na te hoeven geven op druk.
Pony protesteerde, ging opzij, stond stil, kwam af en toe een beetje omhoog en liet zien dat ze aanleg heeft voor passage
Helaas deed ze een hoop, behalve gewoon wijken voor druk. Wat erin resulteerde dat ze kont tegen de uitgang aan gooide iets raars deed en ze opeens zonder hoofdstel stond. Het bitje lag in tweeën, wat John en Monya bijzonder vonden omdat dat toch eigenlijk niet gebeurd, John had ook niet het idee dat hij veel druk had. (en John is heel secuur met zijn hand, zelf gevoeld later die week ) Zanouk bekeek het geheel en zuchtte. Conclusie: ze heeft wel een behoorlijke attitude. Uhm. Ja, klopt.
Nou ja, het volgende bitje dan maar, een myler bitje. Zelfde verhaal, John had ook al aangegeven dat als het niet lukte hij zou stoppen en we morgen weer verder gingen, of eigenlijk een stapje terug. Gelukkig liet Zanouk toch los na een kort ‘gevecht’ en liep ze braaf de bak door en kon ze weer alle kanten op.
Toen gingen we naar buiten, deze keer mocht ik voorop lopen i.p.v. Zanouk (de held
)Zanouk was beter te besturen maar maakte er verder wel een potje van. Omdat ik vooruit liep heb ik niet alles gezien maar ze was behoorlijk kwaad op John. Eerst een stukje over het fietspad langs de weg naar een stukje bos verderop. Zanouk heeft gebruik gemaakt van het fietspad en de gehele weg, maar we kwamen toch bij het stukje bos. Eerst graspaadje, links bomen en rechts een greppeltje. Zanouk en John bleven wat achter dus ik ben maar even stil gaan staan om te kijken. Zanouk maakte alle mogelijke bewegingen, behalve vooruit en werd boos op die dominante John. En ze gaf toch 2 bokken gericht naar John. John ontweek haar gelukkig net en kreeg haar toen weer vooruit, maar Zanouk koos voor het greppeltje. Daar lag ze 2 tellen verbouwereerd in, toen sprong ze weer op en huppelde ze weer verder, op haar manier dan.
John had er zijn handen vol aan maar wist haar toch rustiger te krijgen door zijgangen te blijven vragen. Bij het bos zijn we letterlijk door de bosjes gelopen, ik mocht nu achter John en Zanouk voorop. Die was volgens mij overdonderd van zoveel prikkels want die moest opeens voorop door bosjes waarvan ze dacht dat ze daar helemaal niet doorheen kon
Dag 5 hebben we dit weer gedaan, ik heb ook geoefende met de lange lijnen en een stukje langs de weg geprobeerd, maar ik ben gewoon echt te langzaam met mijn correcties dan waardoor ze de kans krijgt om te sterk te worden.
Gedrag buiten is een gedragsprobleem, ze reageert niet op verkeer etc. maar zodra ze even de kans krijgt (zoals met het halthouden) begint ze weer met stilstaan, springen, trekken raar doen. Nu ben ik daar niet bang van, probleem is alleen dat we eerste een kilometer langs een 80 km weg moeten thuis en ik dat gewoon niet veilig vindt met een pony waarop ik te langzaam ben en pony dus te sterk/oncontroleerbaar wordt.
Als afsluiting was het plan eigenlijk dat ik erop zou gaan langs de weg maar dat hebben we maar niet gedaan. Ik heb nog even in de bak met haar gereden, wat nu wel erg lekker ging.
'S ochtends hebben we zelf nog een stuk over teugelhulpen gehad, wat echt erg verhelderend is (we hebben een rollenspel paard/ruiter gedaan en dan maar goed sturen en hopen dat 'paard' John de goede kant op gaat
Conclusie, een erg leuke week gehad, eindelijk weer echt lol gehad met (en om
) Zanouk, rijtechnisch weer een hoop om mee verder te gaan en thuis ga ik verder oefenen met het handig worden met de lange lijnen.Zanouk heeft ook een leuk visitekaartje achtergelaten. Ze heeft de hele week vanuit haar stalletje bij de binnenbak alles en iedereen in de gaten gehouden. Mensen gingen haar zelfs al gedag zeggen omdat ze iedereen zo indringend aankeek
Als er ’s ochtends iemand de kantine in kwam aan de overkant van de binnenbak, stond Zanouk dat allemaal vanuit haar stal te bekijken met die eigenwijze blik. Verder is ze in een week tijd beneomd als een pony met air, dressuurcrack, een prinsesje, een pony met attitude en dominant Maar heeft ze met haar charmes ook een hoop mensen voor zich gewonnen. Een trainingsgenootje zei de laatste dag al dat je ‘toch niet boos op zo’n pony kon worden’ uh.. ja, klopt. Dat is nou net het probleem 
Mindy Z2+15 en met pensioen 
