Falco en Jaldiña delen op stal een weitje samen. Naast hun landje ligt nog een landje waar de merries staan samen met 1 ruin. Die ruin stond eerst in de ruinenkudde, maar werd daar (waarschijnlijk omwille van zijn witte kleur) verstoten. Om die reden was hij dan ook niet binnen de sloten die het ruinenland omzoomt te houden. Hij ging steeds maar naar de andere weides, hetzij bij de twee fjordjes, hetzij bij de twee lusitanodames. Hij sprong gewoon het slootje over... Uit pure wanhoop hebben de uitbaters hem dan bij de andere merries gezet. Hun landje is aan drie zijdes volledig met draad afgezet, en zou hij over het slootje springen dat de grens vormt met de weide van Falco en jaldiña, dan zou hij ook daar niet wegkunnen omwille van het draad.
Ging een paar weken goed, dachten we.. Tot we op een avond de merries (en de ruin incluis) druk heen en weer zagen lopen. Eerst dachten we dat Falco deze keer de oversteek had gemaakt (hij ploetert vaak in het slootje voor verkoeling en om zich te goed te doen aan riet), maar die stond rustig hooi te eten.. We zijn toen naar huis gegaan. Eergisteren zagen we het echter gebeuren: Die duffe ruin springt uiterst elegant het weitje van Falco en Jaldiña in en loopt rustig op Jaldiña af. Opeens ontpopte Falco zich tot een ware macho! Oren plat en die domme casanova moest en zou van zijn wijfie afblijven! Met de nodige allures heeft ie die ruin dan ook weer duchtig de wei uitgebonjourd!
Ik mij maar afvragen hoe die aan al die bijtwondes kwam de laatste tijd.. Hij heeft denk ik flink amok gemaakt met die ruin
Tja, zal hem leren aan zijn liefje te komen!
Vera 
Gelukkig is het nu al twee dagen rustig geweest.. Ik hoop maar dat hij zijn escapades voortaan uit zijn hoofd laat.
