
Ik was Trix gisteren aan het poetsen, lekker tutten en vlechten dus. Daar gaat ze echt
voor staan, en ze geniet er met volle teugen van. We hebben echt altijd een vast schema,
voor als we gaan rijden, maar ook als we een poetsdag houden. Die laatste was het dus
gisteren.
Ik pakte Trix bij haar halstertouw om haar mee te nemen naar mijn kist, waar ik de poets-
koffer in wilde doen. Die kist staat in de stal bij de uitgang, dus ik laat die deur altijd eventjes
open staan zodat ze niet naar buiten kan lopen. Toen ik deur weer dicht deed, en ik het
halstertouw van Trix haar hals wilde pakken, om eventjes een stukje te gaan wandelen,
vond ze blijkbaar dat ding te lang duurde, en begon ze zelf maar aan een 'wandeling'.
Ze draafde als een gek bij me weg, zo naar buiten toe! Ik kon echt niets doen, ze was
zo ontzettend snel!
En daar ging ze... hobbelend met het halstertouw over haar hals, wiebelende manenkam en
schuddende dikke drilkont. In volle galop! En natuuuurlijk, dat is niet richting de weg om maar
van de stal af te zijn, neee joh... Je knalt gewoon door de bak heen waar op dat moment
een ponyclubles aan de gang is, en dendert lekker langs de toekijkende ouders op.
Dan spring je nog eventjes over het afscheidingslint heen om vervolgens als een debiel
richting de wei te rennen. Tegen die tijd ben je natuurlijk wel wat uitgeput als oude dame,
dus zodra je ook maar 1 sprietje gras onder je edele hoefjesvoelt, ga je in de ankers en kom
je met een nogal oncharmante sliding tot stilstand

Oooooh wat ben ik geschrokken, maar oooooh wat stond iedereen te lachen. Ouders van de les-
klantjes stonden nog net niet in hun broek te plassen, en de les hield spontaan eventjes op
tot iedereen uitgelachen was. Toen ik van de schrik bekomen was restte mij zelf ook niets
anders dan voorzichtig te glimlachen. Want jeetje, wat heb ik een gekke ouwe sok!!
Jammer dat je op zulke momenten nooit een fototoestel bij je hebt
