Dus met Sandrien op Vera, Annemarie op Vlek en Cor op Iza naar het bos. Cosimo had zoveel te kijken (voor het eerst in zijn leven in een bos), dat hij een paar keer bjina op zn snufferdje ging omdat hij een boomstronk over het hoofd zag

Vera was weer haar eigen drukke zelf, Iza haalde me steeds links en rechts in (en bedankt he, Cor

We zijn door de waterbak geweest, trotseerden onderweg af en toe een klein boomstammetje en een heerlijk relaxed galopje achteraan was ook mogelijk.
Dus ik ben het meest trotse fjordenkleuter-baasje van Nederland!
