Het was zulk lekker weer dus ik besloot schriktraining te doen, niet heel groot enkel een landbouw zeil en 2 ruggensteunen.
Die ruggensteunen had ik zo neergezet dat er een paard tussendoor kon lopen en het zeil gewoon plat gelegt. Eerst Cunna gepakt, voor haar was dat niet de eerste keer en ze liep er zo doorheen en over het zeil heen. In stap, draf en galop
Ik weet dat Moods een onzeker paardje is, en had mij al voorbereid op meer werk als met Cunna. Mijn instelling was dat die niks moet! En we gewoon gingen kijken hoever we kwamen. Wij kwamen de bak in en hij schrok zich kapot, 2 dingen die niet daar thuis horen. Even rondgelopen, laten kijken en zelf op het zeil gaan staan.
Door die steunen heenlopen ging vrij snel goed, de eerste keer racede hij er doorheen, tweede keer heel erg gespannen en dat werd hoevaker wij het deden steeds minder. De zesde keer liepen we samen ontspannen er tussendoor.
Bij het landbouwzeil ontdekte ik een klein sukkeltje in Moods, hij was zo dom! Hij dacht dat wel even te doen, de macho! En toen die er voor het eerst opstond scheet die hem zo dat die met twee galopssprongen er weer af was, meneer stond te snurken en ik lach dubbel!
Opnieuw geprobeerd nadat we even ontspannen rond hadden gestapt. Hij stond opnieuw voor het zeil, en wou wel maar durfde niet. Ik heb toen meteen besloten snoepjes te pakken om hem meer te motiveren.
Dit werkte!!! Hij stond weer voor het zeil, met een giraffennek, bolle rug en zijn benen vierkant achter elkaar.. Best maf gezicht! Ik bleef motiverend naar hem te praten dat die het wel kan maar het alleen zelf nog moet ontdekken. Ook duidelijk gemaakt dat ik er stond om hem te helpen en niet om hem kwaad te doen. Na een snoepje kwam er 1 voetje op, na nog een snoepje 2 voetjes. Toen heb ik hem er achterwaarts afgehaald en even rondgelopen. Weer voor het zeil neergezet en al vrij snel stonden de eerste twee voetjes erop. Ik was zoo trots! Toen ik ontdekte dat de snoepjes op waren en hij wel met 2 benen op het zeil stond ben ik enkel verder gegaan met mijn stem. En met rust en geduld stapte hij heel onzeker en voorzichtig toch over het zeil heen. Ben in 1 streep naar de gras weide gelopen waar voor hem de beste beloning te vinden is.
Ik ben zooooo trots op mijn manneke
Groetjes,
Mieke
