Mijn nicht was te groot voor de pony Duska en kreeg een paard. De pony was te koop. In de tijd dat hij te koop stond ging ik er wel eens heen te rijden. Ik had totaal geen rijervaring, maar ging zo met mijn nicht mee op buitenrit, soms wel 3 uur weg. Rijlaarzen, rijbroek en cap van mijn nicht aan en rijden maar. Ik mocht Duska wel hebben van mijn tante, maar mijn ouders hadden geen geld een pony te onderhouden.
Ik op Duska
Mijn nicht op Oline en ik op Duska (eigenlijk onverantwoord om zo een buitenrit te maken, ik had nooit paard gereden. Zit er best netjes op vind ik zelf….)
Hier is mijn fjordenliefde begonnen, op de camping waar wij een stacaravan hadden. Ik was hele dagen bij de paarden. Dit was mijn lieveling, Kromme. De naam had hij te danken aan zijn ingedeukte neus. (mijn haar……vreselijk, hihi)
Mijn buurmeisje had een Welshpony, Springflower, oftewel Sprinkie. Ik reed er wel eens op en toen zij er te groot voor werd kreeg ze een nieuwe, Starly. Ik mocht op Sprinkie rijden tot hij verkocht was.
Hier was ik met hem op ponykamp.
Buurmeisje op Starly en ik op Sprinkie. We reden veel buiten, ik vond niks te eng, te hoog of te hard…….dat is nu wel anders. Door ervaring wijs geworden denk ik.
Ik heb zelden zo gehuild als toen Sprinkie verkocht was. Ik wist dat mijn ouders geen geld hadden voor een pony, dus voor mijn gevoel was mijn pony-tijd afgelopen. Hier zocht ik Sprinkie op zijn nieuwe stal op en ik mocht een sprongetje maken. Was ik ook echt op gekleed………
Ondertussen had ik een adoptie-fjord, Nella, in Soest. Ik maakt elke maand 2 gulden 50 voor haar over.
Omdat Sprinkie weg was mocht ik af en toe op Starly rijden, die ook van mijn buurmeisje was.
Vlak nadat Sprinkie verkocht was kreeg ik een nieuwe verzorgpony, Diana. Geen gemakkelijke dame, maar ik heb erg van haar genoten.
Hier deed ik mee aan bestgaande rijpony.
Maar ook Diana werd verkocht. Ik wist dat ze te koop stond toen ik eraan begon, maar toch was het zuur voor me dat er wéér een pony wegging waar ik zo gek mee was. Heel kort na Diana kwam Jackie in mijn leven. Eeerst als verzorgpony,later mijn eigendom. Zoals jullie weten is hij 22 jaar bij me gebleven, en op 33-jarige leeftijd overleden. Hier was ik met hem op vakantie aan zee, in Petten.
Oh, wat vond ik hem móói………..
Toen Jackie bijna 18 was kocht ik Diëgo erbij, mijn 1e eigen fjord.
Hier deed ik mee aan een NPC-proefje denk ik.
Hier deed ik mee aan de menproef. Dat deed hij goed, maar hij heeft de trekproef verprutst, helaas. Ik heb Diëgo 17 jaar gehad, hij is maar 18 jaar geworden.
En nu…………heb ik alleen Marga nog. Zij is mijn toppertje, mijn rots in de branding. Ik durf alles met haar, voel me net weer dat kind dat op Sprinkie reed, haha. Binnenkort Marga veulen, waar ik me erg op verheug!
De kwaliteit van de foto’s is niet geweldig, zijn allemaal analoge foto’s. Ik heb een foto van die foto gemaakt, omdat mijn scanner kuren heeft. Ik ben erg benieuwd naar jullie foto’s van vroeger tot nu!
Toch geweldig dat dat toen kon!
Lefgozer! Dat heb ik nooit gedurfd.....
En tussendoor nog heel veel op KWPN-ers gereden bij die boer waar ik werkte.
<-speciale editie van mijn onderschrift 