Alexandra, een vriendin, deed ook mee op Orlinde. 's Ochtends oefenen, eerst Alexandra, en daarna ikzelf. De hindernissen stonden op 50-60cm en dat ging prima. Alleen de combinatie hindernis 10 - hindernis 11 vond Orlinde ingewikkeld. Deze twee zware boomstammen lagen haaks op elkaar, je moest in een schuine lijn aanrijden en een in-uit of dubbelsprong maken. Uiteindelijk die ook goed gesprongen. Orlinde had er zin in, zette de turbo voluit
. Het was dus vooral remmen en beetje sturen.Daarna uitgestapt en in de trailer gezet met deken een flink net hooi. Toen lang gewacht, ondertussen naar wat bekenden gekeken in de andere oefengroepen. Omdat het koud was en het regende niet meer een wandelingetje gemaakt met Orlinde of even laten grazen. Jammer voor haar, maar we waren al verkleumd genoeg. Wel even de deken afgedaan en hooi gecheckt.
Omdat we ons hoog (80-90cm) hadden ingeschreven, moesten we lang wachten tot onze start. Wel leuk om die kleine pony's door de baan te zien scheuren, wat een karaktertjes! Je leert toch ook veel van naar anderen kijken, toch
weer een paar aandachtspuntjes opgepikt voor in het parcours. En gezellig over paarden zitten beppen met anderen natuurlijk
.Losgereden in de koude regen en toen naar binnen. Het was toch even slikken, sommige hindernissen waren toch wel hoog nu
. Ook hindernis 10 en 11 gingen omhoog. Mijn rondje was spannend. Hindernis 1 (dunne stammen) en 2 (buizen als triplebar) no problem. Voor nr 3 (boomstam) was een meneer met de aardappelzakken van hindernis 12 aan het slepen. Normaal geeft Orlinde daar niets om, maar ook zij was wat gespannen door het crossen en de hoogte. Dus eerst een weigering op nr 3. Even aan die meneer gevraagd of hij even wilde stoppen en toen prima over nr 3. Nr 4 waren de wijnvaten. De hoogte was niet gek, maar de breedte was even teveel (er lag ook nog een vat voor). Na 2 weigeringen deze maar overgeslagen. Nr 5 (paaltjesboogje) prima, nr 6 (bankje) 1x weigering, nr 7 (boomstam onder kraan door) prima, nr 8 & 9 (boomstammen) prima en toen kwamen 10 en 11 in zicht. Op nr 10 twee weigeringen, waarschijnlijk ook omdat ik zelf twijfelde. Toen nr 10 overgeslagen en naar nr 11 gereden. Daar een beetje vreemd scheef overheen en toen naar 12 (aardappelzakken en balk erboven). Daar kwamen we niet lekker uit, waardoor die balk eraf ging.
Nr 13, bloembak, prima en nr 14, smal V-tje ook prima. Nr 15 was de serie picknickbanken. De eerste keer aanrijden hadden we een meningsverschil. Ik wilde over de middelste, maar Orlinde had de laagste in haar hoofd
(misschiennog van het oefenen 's ochtends?), dus weigering. Tweede poging over de middelste was een prachtige ruime sprong
. Nr 16 weer onder de kraan door en de laatste, nr 17 de heg. Toen hijgend naar de finish!!! Wat een geweldige ronde, ik was helemaal happy, buiten adem en vol adrenaline. Wat een superpaard is ze toch! Dat doet ze toch maar weer even! *\o/* Ze had 10 minuten om uit te hijgen en toen met Alexandra het zelfde rondje. Alex heeft een paar hindernissen overgeslagen omdat het dus toch wel hoog was, Orlinde al moe aan het worden was en ze liever een aantal goed wilde
rijden dan meerdere fouten te maken. Overigens had Orlinde de eerste helft van de ronde met Alex de turbo nog volop aan, pas later zakte ze wat in. Alexandra heeft de wijnvaten wel goed kunnen springen.
Ook Alex was er helemaal vol van, wat leuk is crossen toch
:) ! Lekker uitgestapt en veel beloond. Beetje laten drinken, klein hapje meusli en met deken de trailer in.En meteen op weg naar huis, want ondertussen was het een uur of vijf, en we waren om 8 uur 's ochtends al op pad. Thuis kon Orlinde haar verhalen meteen aan haar vriendjes kwijt. Daarna lekker een schone stal in met hooi
en wortels.
Thuis moe en voldaan op de bank.. wat een heerlijke dag was het!
De foto's zijn niet van goede kwaliteit want de sportstand van mijn toestel vond het erg donker, ik heb ze wat lichter gemaakt op de computer. Maar je krijgt een idee van de hindernissen.
Alexandra met de oefenronde over hindernis 2.
"Do the donkey".
Hindernis 3, ze gaan te hard voor het fototoestel...
Hindernis 4, de wijnvaten. Nog steeds het oefenrondje 's ochtends.
Hindernis 6, het kerkbankje.
Hindernis 7, onder de arm van de kraan door over een boomstam.
Hinderis 9, was met nr 8 een dubbelsprong met -voor ons- 2 galopsprongen.
Hindernis 11, dit was met nr 10 een dubbelsprong. Nr 10 is die boomstam die er haaks tegen ligt, op de voorgrond. Je moest dus schuin op 10 aanrijden en kwam dan ook schuin voor 11. Dit vond ik de lastigste hindernis, vooral ook omdat ze beiden zo massief waren. Het zag er enorm uit. Alex neemt hier alleen nr 11, waar ze recht op aan reed.
Hindernis 14, een heel smalle 'V'.
Hindernis 15, de picknickbanken. Ikzelf ben 's middags over de middelste gegaan.
Hindernis 17, de laatste, de heg van sparrentakken, een van de makkelijkste hindernissen.
Toen ging ik zelf oefenklasje doen. Je ziet meteen mijn grote aandachtspunt: niet te vroeg naar voren gaan!
Zo is ie al beter (wat een laag huppeltje zie je Orlinde denken).
Ook ik over de (nu nog lage) wijnvaten. Dikke jas aan, sjaal, bodyprotector eronder en daaronder nog meerdere laagjes, want het was koud!
Over de 'V'.
Picknickbankjes.
En toen voor 't "echie", de individuele ronde. Nu staat alles dus op 80-90cm (vergelijk met de eerdere foto's). Ik reed eerst zelf.
Kerkbankje was een beetje een verrassing .. tweede poging ging wel goed.
Hindernis 8, de eerste van de dubbel.
Het V'tje was nu ook hoger, maar geen probleem.
Alexandra's ronde; hindernis 1 was lekker breed zodat je een rechte lijn kon rijden naar 2.
De wijnvaten weer, er lag er dus ook nog 1 voor die op de pallet.
En na de laatste uitgalopperen naar de finish... nu is de energie wel een beetje op zoals je ziet.
Tot volgend jaar?
En binnen foto's maken is 
Vuran 
Mindy Z2+15 en met pensioen 
, roep vaak hard 'JA!' of 'KOM OP' bij de afzet; en daarn 'BRAAAAAF, superpaard!') zijn we rond gekomen. En ook 2 hindernissen overgeslagen, die we beiden niet zagen zitten. Het moet wel leuk blijven...