Mis iets in het karakter...

xRosa · Bericht door **xRosa** » di 23 dec 2008, 18:13

Om de één of andere manier kan ik geen contact krijgen met mijn Fjord. Hij is vreselijk hard, bijna gevoelloos. Ik zou wel liever een Fjord willen hebben die wat gevoeliger is, misschien klinkt dat wel gek. Maar mijn Fjord is echt heel laconiek en hij reageert niet zo snel op dingen. Dat mis ik toch wel vaak. Hij heeft ook geen temperament. Hoe komt dit? Gewoon puur karakter? Het is al jaren lang zo. Tegen andere paarden is hij trouwens verschrikkelijk dominant, hij heeft bijna geen vriendjes. Sneu voor hem, maar ja, als hij het zo wil... Hij is altijd de baas in een kudde en zo niet, dan gaat hij een gevecht aan, wat hij tot nu toe altijd wint, tenzij het hele grote paarden zijn.

fjordido · Bericht door **fjordido** » di 23 dec 2008, 18:26

mijn ido lijkt ook zo te zijn maar is juist heel subtiel in combinatie met lomp in zijn liefdesbetuigingen. knuffelen lijkt hij ook niet van te houden. maar hij gluurt mooi wel onder zn manenpluk vandaan altijd mijn richting op. en een kopstoot is zijn lompe manier van een liefkozing. idem dito als hij tijdens het hoevenkrabben zn hoofd op mijn rug legt. das volgens mij niet omdat hij zn hoofd op dat moment zo zwaar vind, maar omdat hij me toch wel aardig vind.
hij lijkt dus laconiek maar is het niet.

Machteld&Falco · Bericht door **Machteld&Falco** » di 23 dec 2008, 18:50

Misschien is hij inderdaad juist heel sensibel maar ga je niet gevoelig genoeg met hem om? Of misschien sluit hij zich helemaal af? Ik ken je paardje natuurlijk niet persoonlijk, maar er bestaan eigenlijk geen ongevoelige paarden (ook geen ongevoelige mensen, tenzij een psychopaat, die zijn er bij mijn weten niet onder de paarden), alleen maar paarden die zich afsluiten om een of andere reden. Misschien heeft hij in het verleden iets meegemaakt waardoor hij bang is geworden voor contact? Of heeft hij nooit geleerd te communiceren (niet sociaal opgevoed) ?

Ik zie dit terug bij onze beide paarden (goh, wat vreemd dat ik dat nu kan zeggen, ik vat nog steeds niet dat er nog een paard bij komt). Falco is op jonge leeftijd uit de kudde gegaan en is kort nadien gescheiden van zijn moeder. Hij heeft wel wat communicatieve vaardigheden, maar onvoldoende. Hierdoor komt hij nogal "lomp" over. Om je een concreet voorbeeld te geven: hij is gek op andere paarden. Maar hij snapt niet altijd wanneer een ander paard nu speelt of menens is. Als ik hem 3 jaar geleden bij een erg dominante merrie in had gelaten, dan had ie zich letterlijk dood laten schoppen... Ondertussen heeft hij toch een stuk bijgebeend merk ik, door op latere leeftijd regelmatig contact te hebben met andere paarden. Een knuffel zal het nooit worden, hij appreciëert me wel, maar voor getut heeft hij geen geduld. Dat is hem gewoon te klef. Hij stoeit liever

Bij Jaldiña ligt het heel anders. Naar paarden toe is ze erg sociaal en je merkt aan haar dat ze van nature een erg zacht karakter heeft (wel een sterk karakter), maar door haar verleden met mensen die haar slecht behandelden trekt ze een muur om zich heen als ze geen contact wil. Ze staat dan als versteend en krijgt een glazige blik in dr ogen. Je mag aaien waar je wil, maar je merkt gewoon dat het niet tot haar doordringt. Ze beschermt zichzelf door een muur om zich heen op te trekken. Laat je haar zelf contact zoeken is het een heel ander verhaal. Dan zie je haar zo openbloeien en kan ze uren genieten.

Misschien wil je zo graag contact met je paard dat je je te veel aan hem opdringt? De meeste paarden zijn echt niet gediend van ons getut en gedram. Paarden hebben vaak een hele opvatting van "contact" dan wij hebben. Probeer hem daarom een keer op een andere manier te benaderen.

Daarenboven heb ik ook gelezen dat paarden die een hoge mate van "agressie" vertonen naar andere paarden toe meestal niet dominant zijn maar angstig, en uit angst voor klappen delen ze liever de eerste slag uit. Het zou dus kunnen dat je gewoon een enorm onzeker paard hebt dat zich niet durft openstellen, niet naar jou toe en niet naar soortgenoten. Dit alles staat natuurlijk los van zijn temperament. Dat is iets dat je niet kan veranderen. Je kan hem wel proberen te "prikkelen" met leuke nieuwe dingen om zo zijn enthousiasme aan te wakkeren.

Anouska · Bericht door **Anouska** » di 23 dec 2008, 18:52

Hier nog zo'n lomperd. Wat Ido doet met hoeven krabben, doet Bjørn ook. Hij wil ook alleen maar geknuffeld worden als niemand het ziet. Doet zich heel stoer, groot en lomp voor maar heb daar allang doorheen geprikt. Daaronder zit namelijk een heel sensibel, gevoelig paard.

Yvette_Minouk · Bericht door **Yvette_Minouk** » di 23 dec 2008, 19:32

Ik heb het idee dat zo'n paarden juist wel heel gevoelig zijn maar wat hierboven ook al gezegd werd een muur om zich heen op trekken.

Minouk is jaren ook heel 'gesloten' geweest, geen geknuffel, weinig interesse in mij, stond vaak alleen in de wei in de verte maar wat voor zich uit te staren (hoorde en zag dan ook niks meer), maar stond wel altijd vrij hoog in rang.
Ik heb haar al 9 jaar en als ik nu terugkijk kan ik de verschillen heel goed zien, na een jaar of 6/7 begon ze ineens om te slaan.
Waar ik haar vroeger kon kroelen en het haar niets deed, kan ik haar nu kroelen en staat ze helemaal te genieten. Kijkt op als je eraan komt etc.

Misschien toch proberen heel sensitief te kijken en positief proberen te blijven. Veel dingen met je paard te ondernemen en kijken waar ze op reageert.
Voer je haar bijvoorbeeld zelf? Rijdt je haar veel, doe je nog andere dingen met haar, bijvoorbeeld buiten aan de hand wandelen etc? Veel afwisselende dingen?
Daar kun je ook een hele fijne band mee krijgen.

yvette · Bericht door **yvette** » di 23 dec 2008, 19:50

Ik dacht ook meteen. Misschien dat ze zich terugtrekt in haar eigen wereldje. Heeft die van mij ook heel lang gehad, maar die heb ik er toch uit kunnen lokken.

Mir · Bericht door **Mir** » di 23 dec 2008, 19:56

Ik heb bij Tim altijd het idee gehad dat ie me wel aardig vond, maar verder niet zo bijzonder. Tot ik nog een bijrijdpaardje kreeg op dezelfde stal. De eerste keer dat ik voor die andere box stond trok ie van alles van de muur, hij was echt jaloers

. Voor mij een teken dat hij wel lekker stoïcijns kan doen naar mij, maar ondertussen... ben toen ook wel meer op de kleine dingetjes gaan letten.
Maar zulk soort paarden geven idd vaak heel minieme signalen, er is vaak meer dan je denkt.

geertje · Bericht door **geertje** » di 23 dec 2008, 19:59

mijn ervaring is, dat karakters er vanaf de geboorte inzitten,
de ene is aanhalig, de ander wat terug getrokkener, de ander weer domiant enbrutaler, en sommigen angstig en onderdanig, ondanks dat ze nooit iets raars hebben meegemaakt.
bij ons komen de veulens dagelijks in handen, halstertje om, voetjes geven, noem maar op,
maar toch is de een makkelijker dan de ander, de een komt uitzich zelf naar je toe, de ander moet je overtuigen dat het goed is.
en natuurlijk leren ze het uiteindelijk wel, het vertrouwen moet dan groeien.

invloed van mensen en soortgenoten is heel belangrijk, en leerzaam,
maar de een heeft een groter knuffel gehalte dan de ander,
sommigen vinden het heerlijk om aan gehaald te worden, en de ander denk moet dit nou.

verschil niet zoveel met de mens.

yvette · Bericht door **yvette** » di 23 dec 2008, 20:06

Karakter is deels aangeboren, deels ontstaan door omstandigheden/gebeurtenissen.
Als je een dier zelf niet gefokt hebt, weet je soms niet waar bepaald gedrag vandaan komt.

Esther · Bericht door **Esther** » di 23 dec 2008, 20:23

Tea is soms ook op het lompe af.. Ik heb haar vanaf augustus 2006 en nog steeds is de band nog niet zo goed als met mijn andere paardjes..
Ik herken het verhaal van Ido wel wat in haar..
Soms lijkt ze me helemaal niet op te merken, maar soms ineens weet ze me een warm gevoel te geven..

Ik snap je gevoel wel, maar heb geduld en zoek de bevestiging in kleine dingen. Paarden laten gevoelens soms heel subtiel blijken en het is dan aan jou om die dingetjes te ontdekken..

Machteld&Falco · Bericht door **Machteld&Falco** » di 23 dec 2008, 20:38

Mir schreef:Ik heb bij Tim altijd het idee gehad dat ie me wel aardig vond, maar verder niet zo bijzonder. Tot ik nog een bijrijdpaardje kreeg op dezelfde stal. De eerste keer dat ik voor die andere box stond trok ie van alles van de muur, hij was echt jaloers . Voor mij een teken dat hij wel lekker stoïcijns kan doen naar mij, maar ondertussen... ben toen ook wel meer op de kleine dingetjes gaan letten.
Maar zulk soort paarden geven idd vaak heel minieme signalen, er is vaak meer dan je denkt.

Geweldig is dat hé? De hengst van mijn instructrice kon het nooit vinden met Falco, maar toen mijn instructrice eens bovenop Falco ging zitten (en hij dat zag vanuit zijn stal) was het kot te klein

Het ging zelfs zo ver dat ik em niet eens meer kon benaderen zonder aangevallen te worden (om nog maar te zwijgen van de grote boog die ik met falco om hem heen moest maken...)!! Nu heb ik geleerd eerst de hengst aandacht te schenken en daarna Falco pas, maar als mijn instructrice dan weer in het zadel (van Falco) kroop was het altijd weer uitkijken...

Falco kan ook best jaloers zijn, maar die lost dat op door de clown uit e hangen en zo de aandacht naar zich toe te trekken. Als hij vindt dat hij iets tekort komt laat ie dat wel weten

Eran · Bericht door **Eran** » wo 24 dec 2008, 12:19

Het klinkt alsof je paardje niet goed gesocialiseerd is en inderdaad zoals eerder al genoemd uit angst of onzekerheid zo lelijk doet tegen anderen.

Wat betreft het niet openstellen naar jou toe, ga eens een middagje in de wei of een tijdje bij je paardje in de stal zitten, gewoon zitten, en kijk dan eens wat ie doet.
Probeer eens wat grondwerk of wandelen met hem/haar probeer eens een massage te geven, dan versterkt jullie band en gaat ie zich mischien wel voor je open stellen, maar dan moet jij je ook openstellen en je concentreren op je paardje..