
Maar toen moest er dus gewerkt worden, ik moest veel voltes rijden en Vera los in haar hals gaan krijgen, maarja madam liep gewoon falikant door me binnenbeen heen. Dus het gevolg was dat de voltes steeds kleiner werden en ik me de zenuwen zat te drijven met me binnenbeen. Ondanks dat liep ze gewoon er doorheen.
Instructeur ernaast en helpen met teugelbegeleiding, dat ging dan even goed en dan kwam madam weer met die achterhand naar binnen.
Op een gegeven moment had ik haar redelijk goed in stap, maar de draf bleef een ramp, want ze liep gewoon door.
Toen werd het tijd voor een galopje, ahum de vorige keer dat ik les had daar met Exel, zat Brigitte op Vera en toen was mevrouw behoorlijk aan het bokken (iets wat ze op een buitenrit nooit doet). En ja hoor, ik geef haar de hulpen voor de galop en daar kwamen de bokjes, die werden opgevolgd door een mega rengalop door die bak. Pfff we gingen plat door de bocht

Hierna weer proberen om haar stelling te laten nemen, maar elke keer weer ging ze door me binnenbeen heen. Ik moest me buitenteugel ontspannen, waarop ze nog sneller naar binnen viel. Instructeur vroeg of hij er ff op mocht om te kijken wat het probleem dus was.
Bij hem hetzelfde probleem, elke keer naar binnen vallen. Totdat hij haar ineens goed had, hij had haar op een gegeven moment zo waanzinnig mooi aan het lopen

Het laatste kwartiertje ging ik er weer op en moest heel veel spelen met me teugels, nou toen ging er een wereld voor me open. Ik had ineens een heel ander paardje onder me, ze liep als een zonnetje en was helemaal soepel in haar hals.

Na het uur waren we wel allebei total loss hoor, de damp kwam van Vera af, dus deken erop en rustig naar de wei terug stappen. In de wei een lekkere bak eten gegeven en helemaal de hemel in geprezen, ik ben zo trots op me meissie

Toen nog even naar de fysio en het was de bedoeling dat ik zou gaan poetsen hier in huis, maar ik kwam bij de fysio vandaan en voelde me echt helemaal op. Dus ik doe niets meer, behalve nagenieten van mijn super knollie