Muriël, waar onze pensionpony Apollo van is, ging mee op de fiets. Zij wilde Marga ook wel even proberen, maar is niet zo'n held op vreemde paarden, dus ik er eerst op en zij op de fiets mee.
Marga was superbraaf, dus na een kwartiertje geruild, Muriël op Marga, ik op de fiets. We reden door een prachtig stukje natuur, platte band............ergens in the middle of nowhere. Gelukkig was Jan Willem zo lief met de auto een andere fiets te brengen, de schat.
Toen weer geruild, ik weer op Marga. We moesten ergens linksaf een smal weggetje in met aan beide kanten bosjes. Uit die weg, waar ik in moest kwam een hele grote kraan met daarachter een hele grote, rammelende aanhanger. Achter ons kwam een grote aardappelrooier aan. Ik kon geen kant op, dus ben maar even op het tipje kgras gaan staan wat daar was.
Ik zag Muriël verschrikt naar ons kijken met een blik of ze zeggen wou: "ben ik blij dat ík er niet op zit!" Apollo, haar pony is nl heel bang voor tractors.
Maar wat deed die coole Marga? Gaat staan plassen
