Ik wandelde dus en een vriendin ging met haar paard mee als begeleiding om Castor het water in te krijgen... Wat achteraf niet moeilijk bleek..

We waren in afgesloten gebied, dus ik nam de gok maar om hem los mee te laten lopen. In de hoop dat hij bij ons bleef. Dat deed hij dan dus ook..!
Ik ga vast vooruit!

Oh gaan we verder...

Weet je echt zeker dat je op dat zwarte/bruine spul kunt lopen??

Water eng..? Nee hoor, maar ik had wel dorst... (het is zout water Castor, dat is wat je proeft.. maf paard)

Jaaa draven!

Kom ik!


Vriendinnetje

Oh is het hier dieper, nou dan ga ik toch gewoon nog harder!

Moooooiii


En weer naar huis... Ik heb thuis wat te vertellen aan mijn maatjes!

Het was zooooo gaaf!
