
Dus datum geprikt en dat werd 9 februari.
Begin van de week hebben we natuurlijk vreselijk zitten balen om het weer en ja hoor, zaterdag was het fantastisch.
Kelly was vrijdagavond al gekomen en rond de middag kwamen Sandrien, Annemarie, Cor en Yvette.
Plannen omgegooid, eerst Kip Plaza eten en daarna rijden en dan toch weer wokken

Dus eerst ETEN!!!!!
Na het eten op weg naar Udenhout.
Ik zou op Zortin gaan en de rest op de dikke dames.(3 daar van zijn drachtig)
Uit de wei 4 merrie's geplukt, grondig het zand en wat haren verwijderd(sandrien werd zowat zelf een paard).
Kelly op Umella , Yvette op Zadrika, Sandrien op Senna en Annemarie op Ylone, Rien op de grote zwarte en ik op Zortin.
(zortin had het wel wat druk met zijn harem maar dat ging er in het mulle zand wel een beetje vanaf)
Het zwarte paard van Rien(1.73) loopt iets harder dan de fjordjes(zortin kon hem wel bijhouden).
Dus die moesten in het begin aardig aanpoten en die merrie waren niet meer van huis geweest sinds de Brabant rit.(umela nog wel, die had een trekproef gedaan)
Het waren echt 4 dikke dames die niet van elkaar weg wilde.
Als er een ging draven volgde de rest als een paar makke schaapjes.
Ik hoorde achter mij ook regelmatig een gegil of een gelach omdat de merrie's tegen elkaar plakte of dat ze niet vooruit gingen.
Op de eerste open vlakte hebben Rien en ik onze paardjes even laten gaan en wat later kwamen de dikke dames. JA een galopje ging lukken.
Vanaf toen hadden ze het in de gaten en werden ze een stuk vlotter.
We hebben een heel stuk door de duinen gereden en hebben een tussenstop gemaakt bij de Roestelberg(een cafe bij het bos)
Alle paardjes in een stand(behalve Zortin natuurlijk

Lekker wat gedronken en de paarden wat water en hop weer verder.
(Alles was weer lekker op adem)
Niet veel later kwamen we bij een vennetje aan en wij wilde in het water natuurlijk.
De grote zwarte is overal wel voor in dus die stond er zo in. De dikke dames twijfelde wel even maar na aandringen stonden ze er alle 4 in.
Maar de echte vent in het spel was niet in de buurt te krijgen

Geen natte voeten voor Zortin.
Daarna gingen we richting huis en dat hoef je de paarden dus niet te vertellen.
Zie werden steeds vlotter.
Dus op de open vlakte weer een sprintje getrokken(dat we natuurlijk allemaal af moesten leggen tegen de zwarte maar Zortin kon er ook aardig wat van)
En weer kwamen we een vennetje tegen.(dat blijft toch trekken WATER)
Zwarte eerst, umela ylonne en senna in de achtervolgingen en daar stonden Yvette en ik. Na wat aandringen ging Zadiekje ook en daar bleef Zortin alleen achter.
Draaien en hiniken maar geen voet in het water

Ik had echt van alles geprobeerd(lief, vriendelijk een tik, zelfs afstappen)niet hielp.
Hij moest wel door een stukje moerasachtig zand maar verder niets tot Kel met het idee kwam om hem er achterwaarts in te zetten.
En wat denk je, hij gaat er zo in.
Al die mensen die aan de kant stonden moesten lachen en klappen.
Maar ik had toch gewonnen.
Zortin was na deze aktie wel heel boos dus die energie moest er nog even uit dus nog maar een keertje GAS.
Het laatste stuk hebben we gestapt en thuis lekker de paardje verzorgd en weer de wei in met wat lekkers.
Terug naar Vlijmen omkleden en op naar de WOK.
We hebben echt heerlijk gegeten en we zijn weer helemaal bijgekletst.
Meiden en Rien bedankt voor de gezellige dag en we doen het zeker weer eens over.
(niet te lang wachten)