Had zondag een wedstrijd in Stuifzand
Vrijdagavond nog even snel gereden in de binnenbak, anders was dinsdag het laatst.
Zaterdagavond in de kou en in het donker gewassen, soms vraag ik me af waarom ik bont rijdt
Zondag vroeg op in de hoop dat ze niet in de mest had gelegen, viel gelukkig mee
Mijn zenuwen vielen ook nog mee
Rustig opgezadeld en ingereden. Met inrijden liep ze als een zonnetje, maarja alleen de galop niet maar daar niet al te veel aan gedaan, dat hebben we nog niet helemaal 100% onder controle.
Toen de ring in, nou ik wist niet wat me overkwam, hetzelfde dacht me paard geloof ik
Normaal kijkt het nooit ergens na, maar die dag
Witte hekjes, kent ze, spiegels, kent ze, het juryhokje, okay die kent ze niet
Ze kreeg het zo op dr heupen dat ik niet echt normaal heb kunnen rijden.
Later de proef schrok ze zelfs van mn voorleester die daar gewoon stond.
Ik moest ook naar H toe van hand veranderen in middenstap. Tot 3x toe vliegt ze in de achteruit bij de H, geen flauw idee waarom, toen ben ik maar binnendoor gereden en verder gereden.
Later in de inrijring nog even verder gereden en daar liep ze weer als een zonnetje. Heb me er zo over lopen verbazen.
Nou toen de punten, ik dacht dat wordt echt niks..Het was ook niks maar had ze slechter verwacht. Had 166 -2 dus 164.
Commentaar viel me ook niet tegen, stond zelfs bij dat mijn middendraf goed was
Al met al weer een ervaring rijker dat dit ook nog kan gebeuren.
Ben sinds vandaag ook gestopt met de bruine te rijden. Heb het op het moment heel druk met school en de bonte dat ik echt tijd moet zoeken om de bruine ook nog te kunnen rijden.
Gelukkig begreep ze het volkomen en als ik in de toekomst weer zin en tijd had mocht ik altijd weer bellen.