Sowieso de eerste keer dat ik van een eigen paard afval.. Tja, het moet een keer gebeuren.
En dat uiteraard terwijl er iemand naast stond die kwam kijken voor hem. Haar theorie was ook: Jessica, hij wil gewoon niet bij jou weg.. hihi!
Hij had echt last van een bakkabouter in de hoek, was bang om over het wit uit de bomen heen te lopen.. Zorro op zijn best zeg maar..
Nadat ik eraf was gevallen, ben ik uiteraard weer meteen opgestapt en ben weer verder gereden. Ik dacht nog: nou, dat kunnen we ook weer vergeten. Toch zei zij: Nou Jessica, kom maar hier, ik ga er wel even op.. Euhm, ok, tuurlijk, leuk!
Bij haar was hij ook heel druk, springen en doen (hij doet dat echt normaal nooit, maar ja..). Toch vond ze hem leuk. Ze zocht juist een fjord die lekker wakker was en er moest wel een beetje karakter in zitten.
Zij is gelukkig wel blijven zitten
Ze laat het zo weten wat het gaat worden, maar ze zei wel dat ze een klik met hem had. Ik ben dus benieuwd.
Tja, fjorden, ze blijven je verbazen
Ik heb trouwens wel een beetje last van een plek op mijn been.. Zo'n bevroren bak ik is niet echt zacht om op te vallen
