Er is een hoop aan vooraf gegaan, maar ik heb uiteindelijk toch de castratie erdoor weten te drukken.
Mijn ouders wilden hem eigenlijk wel verkopen. Prima, maar waar wil je een 16 jarige, regelmatig bevangen hengst aan kwijt?
Volgende optie was hem bij iemand op het land zetten als grasmaaier. Tja, dat kun je ook schudden, dan zadel je nog iemand met jouw problemen op.
Nadat meneer Nina weer helemaal stuk gebeten had was het genoeg en had ik eindelijk toestemming om een afspraak met de kliniek te maken.
Vandaag is hij er dus heen gegaan en heeft hij direct laten weten dat hij er was! Meneer kan niet boven de boxdeur uitkijken, maar schreeuwen kan hij wel

Hij blijft een aantal dagen op de kliniek ivm zijn leeftijd.
Ben benieuwd of er wat meer rust in hem komt.