Tot nu toe had ik haar al een paar keer los gelongeerd, maar ze snapte er niks van en ze vond er helemaal niks aan. "Zweep? Die is toch om mee te knuffelen? Wat sta je nou raar te springen en geluiden te maken? Ik snáp je niet!"
Maargoed, vandaag weer een nieuwe poging gedaan. Om het even anders te doen, besloot ik het hoofdstel weer eens erbij te halen. Die heeft ze nu 2x in gehad en beide keren waren in februari geloof ik
Toen was ze er heel erg van onder de indruk. Ze ging gelijk lekker kauwen, en tegelijkertijd probeerde ze vanalles te verzinnen om het hoofdstel af te krijgen.Bokken, hoofdschudden, zo langzaam mogelijk stappen of draven en dan d'r voorbeentjes omhoog slaan in de hoop dat het hoofdstel 'vanzelf' af zou vliegen, schuren bij alles waar aan geschuurd kon worden. Echt een geweldig gezicht
Stappen was dus niet zo geslaagd, maar draven ging super. Ze had lekker de gang erin, ik hoefde niet zo mijn best te doen om haar op gang te houden. Af en toe sprong ze lekker weg, echt zo anders dan de vorige keren. Ze begint nu ook echt naar mijn hulpen te luisteren
Daarna hoofdstel af, touwhalster om en nog een klein stukje gewandeld. Ze had wel wat grasjes verdiend
Sinds die rare sprongen van haar een tijdje geleden, doe ik nu kleine stukjes zodat ze braaf blijft. Die kunnen we vanzelf weer uitbreiden, want het gaat steeds makkelijker!De eigenaar vroeg al wanneer ik erop ging zitten. Nou eh, voorlopig nog niet hoor....zo lekker verder leren is denk ik de beste manier. Ze zal vanzelf wel aangeven wanneer het kan, zo is het met Yli ook gegaan. Die had wat meer tijd nodig, maar het gaat nu dan ook super!
