Mn vader weet ondertussen dat Cai dus van mij is, stuk gewoon laten lezen. Heb het destijds niet verteld, omdat ik dan wist dat er een enorme discussie ging komen over wat dat wel niet moest gaan kosten en verantwoordelijkheid en dat het afgekeurd werd. Vooral mn moeder is er een kei in (die haalt alle mogelijke rampsituaties boven tafel en gaat vervolgens neerbuigend praten, in de hoop dat ik het laat vliegen of dat ik m verkoop, zoiets).
Mn pa zegt het ook wel, maar bij goede beargumentatie vind hij het ook wel weer goed en zegt desnoods dat ie toch ook maar eens moet komen kijken. Verder is zijn instelling: Zolang je maar weet wat en hoe je het wilt, of dat ook zo kan en je er goed over nagedacht hebt!
Net even naar de paarden geweest, kom ik terug, zegt ie: "nou dan moet je binnenkort eigenlijk ook je rijbewijs voor het karretje achter de auto maar halen, he, dan kun je er ook mee op stap" Dus volgens mij viel het daar niet verkeerd. Vanochtend werd ook meteen gevraagd: "Hoe heet hij eigenlijk??" (blijkt gelijk ook maar weer hoe goed ze hier luisteren naar ons, die naam gaat hooguit maar enkele keren per dag door huis

)
Morgen mn ma, denk dat dat meer tirade wordt richting: 'of ik wel weet waar ik mee bezig ben' en het altijd ter sprake komende 'wat nu als..'.
Verder vind ik het ook echt een memorabel stukje, zeker een blijk van waardering!