In 2003 werd Thunder geboren. Vanaf het eerste moment was hij anders dan de anderen. Een duveltje, maar hij kon ook heerlijk op je schoot liggen slapen.
Bestemd voor verkoop + het feit dat het een hengstje was maakte houden toen uitgesloten.
We hebben een thuis voor hem gevonden dicht in de buurt met als gezelschap een geit.
De geit is al een tijdje overleden en hij staat nu dus alleen. Dit vinden die mensen zo sneu dat ze hem willen verkopen. Of ik er nog een goed plekje voor wist werd mij 29 december gevraagd. De shetlandmarkt is aardig verzadigd dus ik wist zo niks.
Ik heb er echt een week lang mee rond gelopen en er niet van kunnen slapen. Gisteren was ik jarig en heb ik het er maar uit gegooid.
We willen juist naar minder shetjes toe dus ik dacht nooit dat Thunder hier mocht komen. Mijn moeder heeft (heel kort) met mijn vader gepraat en die kwam vervolgens de kamer binnenstormen met de mededeling: Als hij daar echt weg moet komt hij hier en nergens anders.
Daar heb ik me dan zo druk om gemaakt

Zaterdag middag halen we hem dus weer op en komt hij samen met Nina te lopen.
Van de zomer is hij hier ook al geweest, maar dat ging toen niet goed. Hij stond toen bij de hengst in de wei en een drachtige merrie. De hengst zag nogal concurrentie in hem, hoewel hij al geruind was, dus na 3 dagen is hij terug gegaan. Nu houden we hem dus bij de hengst vandaan, maar kan hij prima bij het andere spul lopen.
Mooier cadeau zou ik niet kunnnen hebben
