Dat is echt een mega drama want hij staat natuurlijk voor geen meter stil.
Hij gaat of omhoog , hij bijt in de lijnen, hij draait en buigt zijn hoofd of helemaal rond of juist omhoog.

Na hem een aantal keren de wacht te hebben aangezegd heb ik er echt een keer onder moeten schoppen

Maar dat begreep hij tenminste wel. Hij was aardig onder de indruk en ik heb er nog iets van kunnen maken. Ik ben meestal alleen met hem bezig (lees: echtgenoot die niet van paarden houdt).
Na het geklungel met het knippen mocht hij vandaag voor het eerst buitenspelen met zijn jas aan. Het is wel een hele oude jas maar hij laat ze ook nog niet met rust. (Kel: die geruite van jou heeft hij op stal op maar ik wilde hem wel met bilkoorden naar buiten doen)(die van jou krijgt hij tot nu toe nog niet kapot)
Zoals je op de foto's kunt zien , hij blijft het proberen. Vooral aan zijn linker voorbeen heeft hij al een aardig gat gemaakt.
Maar na ruim een half uur heeft hij het even opgegeven en is heerlijk gaan eten.


Hij kan heel onschuldig kijken.


Zijn "dikke"kont.

Lenig is hij een ieder geval genoeg.

Lekker galopje.

Kapot moet het kunnen.

Het gat is gemaakt.

Ik lijk best op papa.



Rollen kan ook met een jas. (alleen liever niet zo dicht bij de draad)

Ik kan ook lief eten


Dit was hij 2 jaar geleden.
Ik ga rond de kerst beginnen met het rustig longeren van hem. Ben benieuwd hoe hij het gaat oppakken.
(oei, het zijn nog veel foto's geworden)