Even manen geknipt, haar echte lange manen zijn nu verleden tijd en nu heeft ze dus een pleeborstel kapsel
.Toen nog even een zadel gepast, wat niet netjes lag en daarna nog even vrij laten springen.
Eerst lekker laag begonnen, maar dat ging madam zo gemakkelijk af dat we snel wat hoger zijn gegaan, lekker opgebouwd tot we een cm of 70 hadden. toen vonden we het mooi geweest voor zo'n eerste dag.
Uiteindelijk nog even wat rondgehobbeld met alleen een halstertje op. Eerst Willeke erop, in een drafje ging het door de bak. Ze moet alleen nog erg wennen aan de korte draaicirkel van fjorden
. Ze heeft er dan ook tot 2x toe naast gelegen terwijl ze echt niet beroerd rijdt. Daarna ik er weer op. Geen enkel probleem, ik ben wel wat gewend met mijn eigen fjordenbaal.
Silke had echt de smaak van het springen te pakken. voor ik het wist ging ze dus ook richting hindernis. Poging gedaan om richting bakrand te sturen, maar mooi niet hoor, ineens zeilde ik ongezadeld over 70 cm heen. Vervolgens met trillende knietjes tot stilstand kunnen brengen. Ik ben best wat gewend, maar een fjord die zo graag springt had ik nog niet mee gemaakt
Al met al weer een geslaagde fjordenactie.
Ydel: Fjelljon x Bjorgard 
) Zo aan het eind van het verhaal hadden we zoiets van: nou, spring er maar op, we zien wel waar het schip strand. als je valt, val je zacht.