Hier gaat eigenlijk het meeste zijn gangetje. Tea heeft het eerst wel moeilijk gehad met haar ubervolle uier, het deed haar echt zeer en de melk kwam eruit lopen. Dus eerst maar even in de box gehouden, ze was ook erg druk opzoek naar kleine Carpie, die bij Jan Dolfing is achtergebleven. En maar draaien in de box, ze kon geen rust vinden. De volgende dag hebben we haar even uit de box gehaald en mijn vader kon haar bijna niet houden (hij lacht altijd als Jeskim mij weer eens ergens heen sleept, nou 'welcome to my world, hihi)
Maar even in het longeerweitje gedaan, maar ja hoor, zo er weer uit. Nu zul je denken, die is door het draad heen gegaan. thank god dat ik dit voorjaar heb besloten om alle prikkeldraad weg te halen!!!. Mevrouw stak namelijk haar hoofd onder de draad door, racete eronderdoor en aan de andere kant van de wei floepte een paaltje uit de grond. Als een kurk uit een fles..
Ik weet niet of jullie het voor je zien, maar het zag er knap geinig uit..
Maar het draad zit nu dus alleen los en het is niet geknapt, hihi..
Tea richting stal verdwenenen en mijn vader en ik haar dus weer pakken en in de box gedaan.
Jeskim en Bente stonden toen dus ook een poosje in de stal, om Tea wat rustig te houden, en dat ging prima. Jeskim was een beetje sjachrijnig, en een beetje jaloers, denk ik, en Bente vond het bar interessant. Die bleef vrolijk en vond het helemaaaal niet erg in de stal.
Maar ja, wat nu gedaan. De volgende dag even gesms't met Annabel en toen besloten om haar toch maar met Jes en Bente in de wei te zetten.
Dus zo gezegd zo gedaan. Ik eerst Bente uit de stal gehaald en lekker in het weitje gezet, dat is namelijk de normaalste van het stel

Toen Tea erbij gezet en.... niets, ze gingen gewoon naast elkaar staan eten. Jeskim maakte in tussentijd natuurlijk een flinke portie lawaai dus na een kwartier die er ook maar bij in gezet. Nou, die ging meteen in de aanval... ja op het gras dan.

Dus zo stonden ze lekker wat te vreten. Tea deed nog wel een paar galopjes, drafjes en sprongetjes om wat energie kwijt te raken.
Dat ging zeer goed dus. Na een poosje de drie maar in een schraal weitje gezet en ook dat ging prima en dat komt toch allemaal door Tea. Telkens als Jeskim er aan kwam liep ze rustig weg en zo zijn er dus nog geen trappen gevallen, lief beest.
Bente wil af en toe wel even bij Tea kijken, maar dat mag nog niet van mams..
's Nachts nog weer in de box en gisteren dus weer in de wei.
Daar begon ze 's avonds toch pardoes met Jeskim te krabben.. Alleen vond Jeskim het nodig om na een kleine minuut heel hard te gaan gillen en Tea weer weg te jagen, maar het is een begin.
Vandaag lekker in de wei gestaan en even weer in het lekkere graslandje. Na een paar uurtjes weer in het schrale weitje gezet en ik naar binnen. Kijk ik vanavond door het raam, we hebben vanuit de keuken alleen zicht op het lekkere weitje, en ik zie daar en fjord staan, Tea. Pas na een paar minuten drong het tot mij door dat ze daar helemaal niet hoorde te lopen, ik naar buiten, ja hoor de doorgang gemold. Ik kom bij de wei, ik zie Jeskim en Bente nog de hoek om verdwijnen naar het schrale weitje, die wisten donders goed dat ze fout zaten en zaten mij vanuit het schrale heeeel ontschuldig aankijken en Tea die kwam gewoon even lekker bij mij staan, met een bek van, Jaaa, er zat een draadje voor, dus die heb ik maar even weg gehaald.
Wat een lieverd is het, het is echt een knuffel hoor.

Ik denk dat ik er morgen voor het eerst op ga, mijn vader is dan thuis, dus dan moet het maar gebeuren. Wel een beetje zenuwachtig, je weet natuulijk nooit precies hoe ze gaan reageren. Maar ik verwacht dat het allemaal goed gaat.
Nou, dat was het geloof ik voor nu.
Groetjes van de fjorden in de Kop.