Ik was samen met vriendje twee weken met de tent naar Frankrijk. Vroeger (uh 4 jaar geleden) gingen we ieder jaar met de familie naar frankrijk maar de afgelopen jaren eigenlijk niet geweest nou ja vorig jaar een weekje regenachtig Texel
In Frankrijk was het de eerste week een beetje net-niks weer dus zijn we wat zuidelijker gegaan richting Bordeaux, toen was het de tweede week ca. 30 graden. Best fijn als je voor de rest niets 'moet' doen.
Bruin ben ik trouwens niet geworden, dat wordt ik geloof ik niet meer..
Uhm... dan hoort nu het verslag te volgen van wat we allemaal wel niet hebben gedaan geloof ik.. We hebben vooral niets gedaan
De eerste week waren we in de buurt van Parijs dus daar zijn we, zoals een verliefd stelletje betaamd, braaf naartoe geweest. En oh wat issie hoog die eiffeltoren en ja het is een hoop ijzer zeg. 'Kom we gaan erop' zei vriendje hoopvol. Maar Nienke had geen zin. Nienke wilde zelfs niet met vriendje samen op de foto voor de eiffeltoren omdat ze het vertikte zich als super-toerist te gedragen en dus al helemaal niet aan een wildvreemde wilde vragen om een foto van ons samen te maken om vervolgens met de nieuwe digi van vriendje weg te rennen...
De rest van de dag door Parijs geslenterd en ik geloof dat ik de enige toerist ben die een foto van een totaal onbekend beeld van een paardje aan het begin van een brug heeft gemaakt, dus die foto komt uiteraard nog op FW (nu maar hopen dat het niet een of ander bekend bouwsel is wat iedereen kent behalve ik
)Ergens in de tweede week hadden we een fanatieke dag en zijn we om 10.00 uur gaan kanoën, met als enige aanwijzing 'about four hour you see a bridge with 'vitrac' stop there' (fransen en engels, ideaal.)
Uh.. víer uur? Ik kano gemiddeld een keer per jaar hoor meneer..
Maar goed dapper in de kano gestapt en na een uurtje waren m'n armen vermoeid, na twee uur erg moe, na drie wilden ze níets meer behalve zwaar zijn en 3.5 uur arriveerden we (ik iets minder vrolijk) bij de beloofde brug met het bordje Vitrac.. Hoera dacht ik nog.
Om twee uur zouden we met een busje weer terug worden gereden naar de camping. Goed, we hadden een beetje honger (niet aan eten gedacht
) maar een half uurtje wachten kon er nog wel bij. Om exact twee uur zagen we een busje met daarop de naam van ons kano-bedrijf wegrijden. Uh wégrijden? Mja... ehm en nu?
Op onderzoek uit gegaan.. en jawel... ook ná de brug was een 'stop -vitrac-kano' bordje met een ander toeristen-wacht-terrein
Een norse Franse meneer heeft ons verteld waar we onze peddels, kano en zwemvest neer konden leggen en ging vervolgens verder met zijn werk.
Uh monsieur... a quelle heure eh... nous uh we wij... 'About four'
*slik* dat is vrij laat...
En jawel om half vijf zaten we in een rammelend busje met daarachter een aanhangwagen met een kano's erop, dat ons over een slingerweggetje langs een 'afgrond' met een gemiddelde snelheid van 90 km per uur terug naar de camping bracht. Dat was geloof ik het enige moment dat ik blij was dat ik niets gegeten had die dag
Maar goed, achteraf was het leuk, zoals meestal met dat soort dingen..
Verder veel tijd besteed aan het 'de-weg-vinden-in-de-Franse-supermarkt', supermarkten die nog net zoveel stonken als ze 4 jaar geleden deden. Wie bedenkt dan ook dat de complete oceaan uitgestald moet worden in een supermarkt naast de (voor Franse begrippen) 'verse' groenten
En dan die halve koeien die zomaar naast de (vieze!) melk hangen. En als je dan in een gezonde bui een komkommer mee wil nemen blijken ze allemaal bijna kneedbaar te zijn...de aardbeien leken wel aardig maar bleken naar limonade te smaken Toen zijn we voor de pruimen gegaan maar die bleken naar water te smaken en daar kochten we dagelijks al een aantal liter van die een stuk goedkoper waren dus ook de pruimen afgeschreven. Toen maar overgegaan op de appels, lagen 4 soorten van dus daar moest wel wat bij zitten. En zowaar de appels waren lekker. Dus de rest van de vakantie een appel-vitaminen-kuur gevolgd. Tegen het einde van week twee ontdekten we zowaar een aantal pakjes kant en klaar maaltijden van jawel Knorr! Ik geloof dat ik nog nooit zo'n lekkere kant en klaar maaltijd heb gehad
Op vrijdag zijn we naar huis gaan rijden met het idee om 's avonds te overnachten in een hotel, zodat we lekker rustig aan konden doen. Maar ja eenmaal op weg naar huis is het lastig om te stoppen en zo kwamen wij vrijdagnacht om half twee weer thuis...En oh wat is dat fijn zo'n echt bed, echte douche en schone badkamer.
Vandaag natuurlijk naar Tas en Zanouk gegaan, Tasja gereden, Zanouk gepoets, trailer van Anneke en Gerrit bewonderd (hij is móói!).
Het rijden ging eigenlijk veel beter dan dat ik had verwacht dat het zou gaan, Tas lekker lang laag en rond gereden hoop slangenvoltes en geen gewijk of andere ingewikkelde dingen en met een blij gevoel weer afgestapt. Morgen nog een beetje soepeler maken en dan pak ik d'r maandag weer echt op want over twee weekjes hebben we alweer een wedstrijd en aangezien mijn voornemen was om meer dan 181 punten te halen moeten we nog wel het een en ander 'aanpassen' .
Gelukkig heb ik het de komende week nog niet zo druk dus tijd in overvloed voor Tasja... En Zanouk, want die heeft de 'ik-wil-niet-longeeritus' gekregen wat érg vervelend is (vooral voor mij..) en waar we nu écht aan gaan werken
Kortom genoeg te doen in m'n bijna vrije weekje
Finnea, v. Timor x Woudina v. Bjorkmann 
<-speciale editie van mijn onderschrift 
..........
