Ik schrok wakker, oh nee: ik heb me verslapen, Daphne en Paula zijn er al (vandaag een meeting). Dan kijk je op de wekker, 10 voor 7. dritt er meot iets anders aan de hand zijn, Nina gaat nooit zonder reden zo te keer. Ik ben naar beneden gehold.
Er was wel een bonte shet te zien, ook isabel was (luid en duidelijk) aanwezig. Maar waar was de bruinroan? Lag die nog in een hoekje onder de boom? Dan moet er iets mis zijn, als een pony zou blijven liggen met deze opschudding. Ik ben maar eens in de hoek gaan kijken.
Ondertussen kwam Nina op mij afdenderen, ogen en neusgaten wijd open. We zijn samen naar de hoek gelopen, maar geen roan te zien. De draden waren nog heel, het eerste beeld wat door mijn hoofd spookte was diefstal omdat Nina maar naar de weg bleven staren.
Moeders was er ondertussen ook bij gekomen. Ik ben naar binnen gegaan, even een broek aangetrokken en toen hoorde ik mijn moeder schreeuwen: Ze is hier! Godzijdank niet weg gelopen. We hebben haar natuurlijk weer gepakt en in de wei gezet.
Wat heb ik dan toch een geweldige fjord, ze heeft al vaker gewaarschuwd als er iets in de wei niet klopte.
<-speciale editie van mijn onderschrift 
. De draad was ook nog niet zo los dat het zichtbaar was ofzo, ze was dus gewoon op de verkeerde tijd op de verkeerde plek.
