Die lopen al enige tijd samen in het 2-span,maar voor Yorick (de 1ste van de 2 aankopen!) heb ik wel een zwak..............

Ook al is het dan geen fjord.

Ik longeer de mannen al een paar maanden met zadel en hoofdstel en had gister al m'n moed bij elkaar geraapt om erop te klimmen!
Met Hilde rijdt ik niet zo heel veel meer (slechte benen/conditie mede door artrose en leeftijd) en ik wil wel graag onder de man blijven rijden,aangezien ik bang ben als ze er niet meer is alleen nog maar aangespannen (mee) te rijden.
Onder het toeziend oog van man-lief en Anton (v/h 4-span en vroeger ook actief springruiter geweest) ben ik na 10 min. longeren erop gekropen!

Wat een wereldbeesje..................
Na een onwennige 5 min. (voor hem omdat er iemand op z'n rug zat en hij meer kon zien-->geen kleppen bij onder de man natuurlijk) en voor mij (WAAR IS DE DIKKE HANEKAM????)
Ging hij steeds meer op eigen benen lopen...........
Hij probeerde wel wat (niet voorwaarts willen) hij herkende de beenhulpen natuurlijk nog niet,dus die combineerde ik met de stemhulpen zoals we ze voor de wagen gebruiken....

Uiteindelijk meer zelfvertrouwen gekregen toen ik doorhad dat er in dit diertje echt geen kwaad schuilt.
Heb toen een zweep erbij gepakt en hem toch even ''aangepakt'' met veel voorwaarts en halthouden en de zweep metteen met de beenhulpen te gebruiken.
De laatste paar minuten een rondje gedraafd,waar hij lekker op z'n eigen benen liep en lekker in de mond voelde.
hij gaf lekker mee..................
Na 2 rondjes gestapt te hebben eraf gegaan.
Ik ben zo'n 20 min. met hem bezig geweest en vondt dat hij het zo goed deed,dat ik gestopt ben en dit een mooie afsluiter vondt!!
Ik wil dit 1 a 2 x in de week gaan doen en zo verder opbouwen qua tijd.
De overbuurman heeft een binnenbak en ik wil v/d winter onder begeleiding hem daar door gaan rijden.
Ik weet nu dat hij reageert op teugelvoering,m'n gewicht accepteerd en wil hem iets meer de beenhulpen bijbrengen.
Maar om hem echt netjes verder te rijden,wil ik les hebben,want zo ver ben ik namelijk zelf ook niet!
Maar wat een ''WAUWIE'' gevoel om dan ineens toch ECHT op Yorkie-Porkie te zitten en dat hij het zo gewillig toeliet!
Toen ik afsteeg en hem uitbundig beloonde en knuffelde pleurde meneer van extase bijna in slaap....................hahahahahhaaaa.
