We hebben het met Hikari altijd erg rustig aangedaan wb longeren e.d. Ze blijkt een hele gevoelige dame te zijn, die snel onder de indruk van iets is. Aangezien ze nu zo'n 1.50 m hoog is, is het soms een ongeleid projectiel..
In het begin dat we begonnen met longeren vond ze het heel erg eng. Zo eng, dat ze eigenlijk niet naar je toe kwam als ze dat mocht, maar helemaal over de flos begon te rennen aan de longeerlijn. We kwamen erachter, dat als we op onze hurken gingen zitten, ze wel naar je toe kwam. Dus, zodra ze wat te hard ging lopen, zakten wij in het midden aan de lijn en werd ze wat rustiger, of ze draaide ineens naar je toe..
We hebben veel op stem gedaan, en vooral het stappen hardop mee tellen en stilstaan op commando daarachter aan, doet ze heel goed. Gelukkig, want dit is juist een oefening waar je haar een heel stuk beter concentreert op je krijgen bij wat stressvollere situaties. Niet helemaal lukt het, maar door stug te blijven tellen, lijkt ze er wel wat baat bij te hebben dan.
Het heeft dus ook heel lang geduurd, voordat er een zadel op kwam. Rustig aan een paar keer lichtjes bij gezet, en dat ging allemaal goed. Ik moet er bij zeggen, dat je wel echt je aandacht bij haar moet houden, anders gaat het niet helemaal goed. Als mijn kinderen van school thuis kwamen en vertelden wat ze hadden mee gemaakt, terwijl ik Hikari sta te longeren, stopt ze, komt ze naar je toe, draait ze om, gaat versnellen of wat dan ook.
Een kleine maand geleden voor het eerst een zadel erop gelegd. Gelongeerd, totdat ze rustig rond liep. Toen ze dat goed deed, even de beugels laten zakken en dat ging redelijk goed. Uiteindelijk leek ze er een beetje naar te gaan schoppen, dus rustig terug in stap gegaan en de rust kunnen bewaren. En geen paniek...
Mijn ene bijrijdster Lisa had het krukje mee genomen en is in de beugel gaan staan en een klein beetje hangen. Ze vroeg me om te kunnen gaan zitten, maar dat maar niet gedaan. Hikari vond het erg spannend aan de oogjes te zien. Niet gedaan, goed afgesloten en weg gezet.
Week erna weer met zadel gelongeerd, beugels naar beneden en dat ging allemaal prima. Naar de stal gelopen en toen ze bij haar grote broer Fello stond, was ze heel kalm. Ik het krukje gepakt, naast haar neergezet, in de beugel gaan hangen, over haar heen gaan hangen en toen hing ik er helemaal los op. Andere keren hadden we nog een voet op een kruk. Super braaf, lekker beloond en weer naar de stal.
Gisteren had ik haar lekker geborsteld, heb het zadel erop gelegd en ben weer een paar keer over het zadel gaan hangen. Ze deed het super. Ik twijfelde nog of ik mijn been erover heen zou leggen, maar dat nog maar niet gedaan. Dat is voor de volgende keer.
Ik ben zo ontzettend benieuwd hoe ze het gaat doen.We zullen er een berg werk mee gaan krijgen ben ik bang, maar ik denk dat als je haar vertrouwen hebt, je een superdier aan haar hebt. Haar 1 jaar jongere volle broer Hjirre wordt al 2x per week eventjes gereden en doet het netjes. Hij is wel vlug, zegt zijn eigenaresse, maar wel eerlijk en beleefd! Hihi, nu afwachten wat onze dame gaat doen.
Hoe gaat het met die van jullie?
Finnea, v. Timor x Woudina v. Bjorkmann 
