Ik heb nu de stappen van Ivonne gevolgd (want ik wist dat dus ook niet en ik ben echt geen digibeet..


Anyway, het is gelukt dus here we go!
We beginnen met een prachtig mist plaatje bij zonsopgang gisterenochtend. We hebben beschikking over anderhalve hectare gras van een buurman en de paarden konden dus iedere dag, ook tijdens het natte gezeur, op de wei, ik ben daar wel zoo blij om! Thuis hebben we een grote paddock waar ze sowieso op konden maar gras is natuurlijk fijner. Boer blij dat het wat korter gemaaid werd en wij blij met volle buikjes, scheelt echt enorm veel hooi.
Vanwege Viool d'r hoefbevangenheid geschiedenis (ooit een keer bevangen geweest heb ik van de oude eigenaar gehoord en ook al is dat jaren geleden... als je dat eenmaal weet ben je voorzichtig he) staan ze maar halve dagen op het gras, de andere helft met hooi in de bak.

Zo struinen we de bossen regelmatig door... ik heb een oud stalgenootje die geen paard meer heeft waar ik veel mee omga en zij rijdt Viool meestal als we samen gaan. Superleuke meid, betrouwbaar en een rijstijl waar ik me in kan vinden.

Viooltje voorop, lekker in het zonnetje in het bos 'thuis'.


De schatjes gaan steeds meer op elkaar lijken.

Viola mocht een paar weken geleden voor het eerst mee naar de Lemelerberg, ik had daar met een kennis afgesproken die een heel stabiel paard heeft en Viool keek haar ogen uit! Ze was erg fanatiek maar wel braaf. Het is echt een pittige tante onder het zadel maar ze heeft ook al heel veel geleerd in dat half jaar dat we met haar aan de slag zijn. Hier zie je wel dat ze nog steeds een onderhals heeft maar het is al een stuk minder dan wat het was. Ze kan nu ook al hele stukken ontspannen nageven alleen snapt ze nog niet zoveel van het concept 'wijken voor het been', ook niet op een volte o.i.d.



Ik op Viola, even knuffelen boven op de berg. Schatje is het. Ze heeft een nieuw zadel en dat heeft ook verschil gemaakt met rijden in de bak, ze mag af en toe mee naar les!

Ons Wintec zadel, zit prima, ben zelf aangenaam verrast!

Ook zijn we begonnen met dubbele lijnen. Gewoon longeren lukt niet, Viola flipt dan op een of andere manier. In het tuig wilde het wel maar ik wilde iets makkelijkers dus dit aangeschaft. Bij Beer werkt een longeerhulp fijner maar Viola raakt daar ook echt van over de zeik. Hier niet mee dus ik ben blij dat we toch aan de hand gericht kunnen oefenen. Viool is namelijk echt een HARK eerste klas. We doen op deze manier buig en strek oefeningen en zonder iemand op haar rug is dat veel fijner voor haar. Ik zie en voel wel verbetering!

Beer en ik op de Sahara in Ommen, IJZIG koud kan ik je vertellen..

Dommelende Beer in een winterzonnetje eind december.

Nou, dat was het wel zo'n beetje.. geen hoogstandjes, geen bijzonderheden maar wel even leuk om te laten zien hoe het nu met de dame en heer gaat.

Ik zal proberen wat vaker te posten zodat Ivonne niet de enige is.

