
Geke verhuist na een korte tijd op de nieuwe plek gestaan te hebben naar de stallen van mijn oom.
Zoals in de ziekenboeg te lezen is, stond Geke ineens met stalbenen, het is inmiddels al een heel stuk beter maar nog niet helemaal over. Dat bezorgde mij slapeloze nachten, veel gepieker en kopzorgen. Ik begon me al schuldig te voelen dat ik haar naar die stal verhuisd had, ging steeds meer twijfelen of ik daar wel goed aan gedaan had. Mijn gevoel zegt dat ze meer naar buiten moet en in een gesprek met mijn oom, waarbij we het er ook over hadden dat Ulrieke ook wat aan de bak zou moeten stelde mijn oom voor om Geke bij hem te zetten.
Dat heeft voor zowel mijn oom als mij de nodige voordelen. Ik kan hem meer helpen op de boerderij en Ulrieke erbij pakken en ik hoef me totaal geen zorgen te maken over Geke want die is daar in goede handen, komt in de winter elke dag meer buiten dan nu en straks met het veulen staat ze daar ook prima met de waakploeg op de avhtergrond
Grootste nadeel is dat Geke dan wel 50 km verderop staat en ik haar niet elke dag kan zien. Dat gaf nog meer stof tot nadenken, wil ik dat wel? Wil ik mijn plannen dan aanpassen? Zadelproef zat nog niet in de planning en buitenritten kan ik daar ook maken.
Uiteindelijk wegen de voordelen veel zwaarder dan de nadelen en gaat de gezondheid van Geke voor alles. Daarom besloten om haar toch te verhuizen, de boerderij is mijn tweede thuis en ik mis het ook echt om daar te zijn. Vroeger zag ik de paarden van mijn oom maar een keer in de week en was mijn band met hun niet minder dan dat die nu is met Geke.
Ze kan lekker met Ulrieke samen naar buiten want die staat sinds dat Norka en Grete overleden zijn toch vaak apart van de shetjes. Dat gaat qua hoeveelheid gras niet gelijk op, vandaar dat die vaak niet samen lopen.
Wanneer ze over gaat moet ik nog even kijken, moet natuurlijk weer vervoer zien te regelen, maar dat gaat wel goed komen
