Mijn (centered riding) instructrice merkte het direct op gelukkig en herkende het probleem ook; een opgetrokken schouder/vaste schouder, waarschijnlijk door uitglijden of iets. Kan best, de pony's zijn de afgelopen weken 2 keer van weiland gewisseld en meestal wordt er dan wel wat geklooid.
Ze had ook meteen een tip wie ik moest bellen (de paardenkraker), wat ik ook meteen gedaan heb. Die kon zaterdag al langskomen, superfijn!
Gisteren was het dus zover en kwam Luc, de kraker. Heel bijzonder hoor, en wat een verschil! Bailey vond het wat vreemd, maar was superbraaf. Knap paard!
Mijn instructrice had gelijk; Bailey had inderdaad een opgetrokken schouder en heeft eerder wat last gehad ter hoogte van z'n bekken. Dat klopt ook, daar heeft hij inderdaad flink vastgezeten en juist het losmaken daarvan is zo lastig geweest met zadels, omdat hij continue van vorm veranderde (en dat proces is nog steeds bezig).
Het meest vervelende vond ik dat toen hij in de mond van Bailey keek hij daar direct een heel trappenhuis ontdekte. En dat terwijl Bailey afgelopen april nog bij de tandarts is geweest (en ieder jaar braaf gaat). Duidelijk, die heeft dus prutswerk geleverd. Vind ik zo erg! Besteed je iets uit omdat je het zelf niet kan, verprutsen ze het! Bah.
Binnenkort nog maar een tandartsbezoekje voor meneer dus.
Kreeg een heel trainingsschema mee van Luc. Komende 4 á 5 dagen doen we staptraining, lange rechte lijnen onder het zadel in het bos waarbij ik hem op laat bollen en loslaat. Geen bak, geen longe, geen draf, geen galop. Bailey had er vandaag al lichtelijk moeite mee. 'Hoezo niet draven? Kan best hoor!'
Dat wordt nog wat
Ben superblij dat ik hem heb laten komen, met sportmassage kan ik het trainingsgedeeelte wel ondersteunen (voordeel!) maar het probleem zelf had hiermee niet opgelost kunnen worden.
Over 2 weken komt hij nog een keertje, ik ben heel benieuwd.
Taco 