Vandaag heb ik Feline weer voor het eerst kunnen longeren na een lange periode van dooi en vorst waardoor de bak onbegaanbaar werd. Daarnaast was ze afgelopen week wat ziekjes, maar nu is ze weer fit. Dus de bak in twee stukken verdeeld en aan de slag. Gentle liep wat te drentelen en ja hoor, hupps, buigt zich een keer en staat gezellig aan de andere kant van het draadje waar ik Feline aan het longeren was. Dus Gentle weer terugzet en deze keer maar een dubbele draad gespannen. Nu kon ze er niet meer onderdoor, dus na wat heen en weer gedrentel besloot ze om toch maar hooi te gaan eten. Feline liep lekker, dus na een 20 minuten hadden we het wel gezien. Ik naar de stal met Feline om af te tuigen, Gentle in de bak gelaten. Nou was Gentle op zich wel rustig, maar Feline gaat dus finaal door het lint. Gillen en druk doen. Heb toch even volgehouden, aangezien ik het niet accepteer dat Feline zomaar even over me heen walst. Na een minuut of 2 was ze redelijk corrigeerbaar en heb ik haar weer bij Gentle gezet. Meteen werd er druk geknuffeld, alsof ze elkaar in geen weken meer hadden gezien

Voor mijn gevoel is Feline getraumatiseerd door het overlijden van Wanja en het feit dat ze daardoor bijna 2 maanden alleen is geweest. Het lijkt wel alsof ze denkt: dit laat ik me geen tweede keer gebeuren. Ze verliest Gentle geen seconde uit het oog en waar Gentle is, is Feline (dat is al vanaf het begin zo).
Heeft iemand enig idee hoe ik dit kan gaan oplossen? Ik heb al wat info opgezocht en tot nu toe weinig hoopvol, omdat het een 'kudde' van 2 paarden is. Enige optie zou zijn om er 1 of 2 andere paarden bij te zetten, maar laat ik daar op dit moment even niet de financiële middelen voor hebben

Alle tips en ideeën zijn welkom! Ik wil namelijk in de toekomst ook graag buitenritjes kunnen maken met Feline, ik woon ten slotte niet voor niets in deze omgeving
