De afgelopen week komt het weer allemaal boven wat er gebeurd is, hij kreeg op 30 november koliek vrij acuut dus ik gelijk de DA gebeld en die is gekomen.
Hij zei dat hij wel zou opknappen na een prik maar helaas dat gebeurde niet dus weer gebeld en midden in de nacht is de DA weer gekomen en nogmaals een prik gegeven.
Ik ben de hele nacht met hem bezig geweest met wandelen en hem steunen en wat was het koud gevoelstemperatuur van ongeveer -20.
Op stal ging hij gelijk liggen en rollen en hij rolde vast, dus ik wilde hem helpen heb hem in mijn eentje omgerold (600 kilo) heb zijn benen gepakt en ze naar mij toe getrokken toen begon hij te trappen en hij trapte mij onderuit en ik kwam onder hem heb met al mijn kracht zijn achterbenen uit mijn buik proberen te halen.
Hij had op mijn been gestaan en die deed ongelofelijk pijn, wat was ik geschrokken van mijn achteraf domme actie ik had wel dood kunnen zijn had ook geen mobiel mee en was daar helemaal alleen.
Ondanks dat hij pijn had heeft hij gezorgd dat mij niks was overkomen.
Hij ging steeds meer achteruit en vroeg in de ochtend is de DA weer gekomen en die heeft hem door verwezen naar Utrecht.
Die dag zijn ze de hele dag druk met hem geweest om te proberen goed te krijgen maar opereren is mij door mijn eigen DA afgeraden omdat zijn toestand te slecht was.
Wel hebben ze nog via zijn lies gassen eruit gelaten maar niks mocht meer helpen er was een afsluiting en de buikwand zat al vol met bloed er was maar 1 oplossing Jack laten gaan.
Wat was dat moeilijk zeg je trots je maatje laten afmaken ik was kapot en gesloopt maar dit was wat ik voor hem kon doen.
Ik mis Jack nog elke dag ik heb een mooie canvas foto boven de eetkamer tafel waar ik elke dag naar kijk.
