In de 5 jaar dat ik bij de fjorden kom heb ik nooit anders geweten dan onze 3 binken in de 3 buitenstallen: Hau - Hildar - Alm
(helemaal in het begin stond Valdeman daar nog, maar dat is al zo vaag)
Met de komst van ons klein mannen die zich sinds kort ook dekhengst mogen noemen (en het is eraan te merken
) waren er natuurlijk hengsten teveel en moesten er beslissingen gemaakt worden. Uiteindelijk is er besloten om een goede thuis te vinden voor Hildar en Haugguten aangezien we van hen al zoveel familie hebben + beiden ook in de lijn van Gidar zitten.Zodoende een tijdje geleden de hengsten te koop gezet. Voor Hildar was er al snel interesse uit Wallonië, om daar vanaf juli in kudde te lopen met enkele merries en daarna weer terug te komen. Vanaf volgend seizoen wilden ze hem dan wel hebben in Zwitserland.
Na het bezoek aan Noorwegen bleek daar ook interesse te zijn om hem terug te halen, maar uiteindelijk is het toch Zwitserland geworden.
Dat ging sneller dan verwacht en op 9 juni is hij samen met 2 shetjes naar Zwitserland vertrokken.
We zijn er zeker van dat hij daar nog een mooi einde van zijn carrière zal hebben. (Ik ben niet zeker, maar misschien bij de mensen die al 2 hengsten en enkele merries/ruinen van ons hebben staan, die hebben het iig super!)
Rond Haugguten lag het een beetje stil, op enkele vage reacties via internet na. Tot een paar weken geleden. In Duitsland bleek er toch interesse. Die mensen zijn dan uiteindelijk 2 weken geleden(?) komen kijken.
Vorige week hoorde ik dat hij verkocht was, en sinds vandaag of gisteren ook echt weg. Hij zal het ongetwijfeld ook super krijgen.
Maar het is echt raar. Als ik aankom kijk ik op een pluispluk met een grijze kop erachter ipv die stoere bles met de trouwe ogen erachter.
Niet meer die uit duizenden te herkennen, blije hinnik, maar een drukke, schelle, "waar blijven die merries" hinnik.
Heb daarstraks de naamplaatjes weggehaald, was wel even emotioneel hoor...
En dan te zeggen dat ik in die 5 jaar nooit écht onder de indruk geweest ben van Hildar. Was een mooie donkere met een prachtige kuif, maar ook niet meer dan dat. Tot die laatste fotoshoot... Wat een beest
En sja, voor Haugguten heb ik vanaf het begin al een zwak gehad. Dat beest heeft gewoon alles! Hij is knap, breed, stoer, krachtig, maar o-zo lief en trouw!
Ben nu gewoon dubbel zo trots dat mijn manneke een Hildar x Haugguten is
Het ga je goed mannetjes..
<img src="http://www.mijnalbum.nl/Foto-FVJIEHVF.jpg">
----------
Heb een update gekregen over waar Hau staat!
Weilanden met een totaal van 60 ha waar hij met ZIJN kudde mag lopen
Ik ben zooo blij, dat verdient deze lieverd gewoon..
