Ik ben me ook heel erg bewust van het feit dat mijn houding echt bagger is. Ik moet verder naar voren, handen verder naar voren, minder op haar leunen. Eerlijk toegeven, dat is niet makkelijk op een dressuur zadel.

De hindernis (natuurlijk hadden we al wat lagere sprongetjes meegepakt)

Ter vergelijking: mevrouw is 1.50 hoog.

En jump!

We kunnen het wel *trots*

Weigering!

Maar daarna weer vol ervoor gaan!

Geen idee hoe zo'n hindernis heet, maar Vjesta gaat eroverheen alsof ze haar leven lang niet anders doet


Eventjes genieten van een welverdiend maal
Graag commentaar, maar houd het lief!