Maandag had Jack n afspraakje met de DA...en t was slecht nieuws

.
Ze zat er zelf ook mee in dat ze steeds slecht nieuws moet komen brengen...
Qua positieve puntjes : zijn pezen doen t eigenlijk goed en daar voelde ze nog weinig van. Bedoeling was om te scannen maar hier wilde ze liever mee wachten omdat we midden in t genezingsproces zitten en we dan n vertekend beeld zouden krijgen.
Ook heb ik voor hem een vriendje geregeld

: mijn stalgenaar heeft een ouder A ponytje die, naar zijn zeggen, zeer sociaal is. Die mocht wel bij Jack. Behalve op woensdag & zaterdag omdat ze dan meeloopt in de ponylesjes op stal.
Ook stond hij volgens mijn DA zeer mooi in conditie nu: perfect op gewicht, goed qua bespiering, ...uiteraard nog te klein.
MAAR dan... de bevangenheid is terug.
Ik zag vorige week al dat hij linksvoor ongemakkelijk liep. Niet dat hij ging manken maar dat hij gewoon zo af en toe eens onregelmatig , struikelen. Ze voelde meteen dat de hoefjes vooraan warm stonden, pulsatie aanwezig was. Toen ze met de tang ging voelen was hij links ook veel gevoeliger.
Ik moest dan door de gang wandelen en lopen en korte draaien maken. Op links wilde hij niet eens meer draaien.
Dus nu mag hij nog maar de helft van zijn voer. Ze wilde niet alles afnemen omdat hij eindelijk lichamelijk was waar hij moest zijn. Opnieuw dagelijks meermaals koelen. En ook maar halve dagen op de weide maar dat is niet te doen omdat ik op mn werk zit dus voorlopig gaat hij om 8h erop en rond 15h30 eraf samen met zn vriendje.
Mestonderzoek is gedaan en resultaten weet ik ook een van deze.
Biotine ga ik moeten beginnen bijvoeren voor de kwaliteit van zijn voetjes.
Als de bevangenheid erger word moetk terug zoals in de winter : volledige boxrust, geen voer,...
Blijkbaar houd t dus nooit op. Stalgenoten polsten na DA bezoek maandag al heel voorzichtig om m niet gewoon weg te doen en iets nieuws, gezonds te kopen omdat dit n straatje zonder eind is...t lijkt wel echt n vicieuze cirkel op deze manier natuurlijk
