Gisteravond was het zo ver, ik zou een half uurtje les hebben met Anka. Ik had maandag voor het eerst met haar in de bak gereden en dat ging heel braaf, dus besloot ik om maar gelijk les te nemen. Ook wetende dat er wel wat puntjes zijn waar bij mij aan gewerkt mag worden.....Nou ik heb het geweten

Om kwart voor 7 was mijn instructrice er. Voorgesteld en ik opgestapt. Ben nog geen halve baan rond zegt ze ik wordt al moe als ik naar je kijk??!! Eeeh oh ja was mijn commentaar


Verder moest ik mijn dijbenen meer ontspannen en evenwicht vinden op de bal van mijn voet. Dus hup beugels een gat korter. Ik had eigenlijk verwacht dat ze ze langer zou maken!! Ik vind mezelf al vrij kort zitten. Volgens haar is het een fabel dat iedereen denkt dat je maar zo lang mogelijk moet zitten als dressuuruiter. Je moet gewoon passend zitten. Nou, daarna ging het wel een stuk beter en waren we al minstens 15 minuten op weg.
Daarna lekker aandraven. Ook hier stiller zitten en niet zelf gaan lichtrijden, maar je door het paard laten opgooien. Ik doe zelf dus over het algemeen veeeeeeeeeeeeeel te veeeeeeeeeeeeeel. En korte krachtige hulpen en voor de rest benen stil. Was lastig, maar Anka begreep het al gauw alleen vind ze soms een sukkeldrafje ook wel best haha.
En toen het hoogtepunt



Was er dan ook ngo wel wat goed?? Ja hoor. Ik had mooie ontspannen handen en daardoor ook mooie ontspannen schouders. Dit zal later als mijn houding en zit opgepoetst zijn alleen maar voordelig zijn voor een goede aanleuning. Aaanleuning hebben we begrijpelijk deze les nog niet zo veel aan gedaan

Nou ik heb het gevoel weer back on track te zijn en Anka werkt heel fijn mee. Ook les in het halfdonker, afzadelen in het donker en terug in de wei in het donker is voor haar allemaal geen punt. Heel fijn meewerkend paardje. En op naar les 2, we hebben er zin in!
