Na het overlijden van Arnold was Brenda toch wel heel zielig alleen achter gebleven. En ook wij missen toch iets in huis! Arnold was thuis altijd wel erg aanwezig, zo kon hij ruim een uur zitten blaffen in de tuin. Of zat hij in de vensterbank te blaffen naar iedere fietser die voorbij reedt En we hadden dus geen last van insluipers

We waren precies een week voordat Arnold overleed toevallig bij een fokker wezen puppieknuffelen. Zij fokt met Engelse bulldoggen. Maar zij had nu ook een Mastiff pup. Deze jonge dame was toen 8 maanden en wij waren helemaal in love

We hebben toen ook gezegt "mocht er een wegvallen dan willen we er zo een bij". Natuurlijk niet wetende dat dat een week later al het geval zou zijn

We zijn Arnold natuurlijk nog lang niet vergeten!!!
Maar vandaag hebben we onze stoute schoenen aangetrokken en zijn richting Ahoy gereden. Daar was een grote hondenshow en we wisten dat daar allemaal fokkers zouden komen van de Mastiff. We hebben ons heel goed laten voorlichten en we gaan ook geholpen worden met Brenda, die kan nogal fel zijn tegen andere honden. Maar we staan nu op de wachtlijst voor een Old English mastiff reutje

Dit is Beertje





En Avonlea de pup waar we verliefd op geworden zijn



Ze is hier negen maanden, en ik denk een kilo'tje of 70



Er is vd week een hond gedekt, en volgende maand word er ook nog een gedekt. We staan zoiezo wel aardig bovenaan maar ja het is maar net of er een reutje tussen zit natuurlijk.
We hebben een fokker gevonden die ons zelfs verder wil helpen al kopen we geen pup bij haar! We hebben dan ook wel een heel goed gevoel bij haar.
Dus ik hoop na mn operatie en halverwege mn revalidatie toch wel op kraamvisite te gaan
