Het verhaal van Eran/Elmar en ik
Geplaatst: za 22 okt 2011, 03:59
Een hele vroege goede morgen,
Ik kan de slaap niet meer vatten na de enerverende dag die het gister was. Nu heb ik alle tijd om ons verhaal hier neer te zetten.
In de zomer van 2008 moest ik weer geopereerd worden aan mijn heup. Hoe en wat doet verder niet ter zake, maar via PB vragen mag en kan altijd. Na de operaties kwam ik in een zorghotel in Wijk bij Duurstede terecht om te kunnen herstellen. Ik had een kamer op de benedenverdieping en uitzicht op een weide waar een fjordenmerrie met veulen liep. Al snel merkte ik een klik tussen het veulen en mij. Hij wachtte vaak bij mijn raam tot ik de gordijnen open deed en kwam als hij mij buiten in mijn rolstoel zag vaak hinnikend in galop op mij af gerend en liet zich heerlijk kroelen en aaien. Dit contact heeft mij enorm geholpen bij mijn herstel. Af en toe reed ik in mijn stoel De Wildkamp op waar ik altijd hartelijk werd ontvangen door de aanwezige mensen. 1x mocht ik het veulen in mijn rolstoel naar de wei brengen en hoorde ik dat hij Elmar heette.
Ik was op zijn keuring aanwezig en zeer blij met zijn reserve-kampioenschapstitel.
Een vriendin van mij zocht inmiddels tegen het najaar een maatje voor haar ijslanderveulen. Ik vertelde haar over Elmar en haar interesse was gewekt. Van Marjan hoorde ik dat hij te koop stond en bracht hen met elkaar in contact. Drottning op FW besloot hem te kopen. Al snel werd Elmar omgedoopt tot Eran omdat wij die naam veel beter bij hem vonden passen. Eran is een joodse naam die Waakzaam en Alert betekend. Op FW staan nog foto's van hem van lid Eran, dat was de oude forumnaam van Drottning.
Na ruim een jaar besloot Drottning hem te koop te zetten en zodoende kocht Bart van den Berg hem. Ik hoorde regelmatig van Drottning hoe het met Eran ging en zodoende hoorde ik ook pas geleden dat hij te koop zou komen te staan. Nog voor hij de verkoop in ging stuurde ik Bart een mail en zodoende was ik de eerste. Maar ik had nog de fysieke-, noch de financiële middelen om voor hem te zorgen. Ik vertelde hele dierbare vrienden van mij over Eran en twee weken later hoorde ik dat ik hem van hen zou KRIJGEN en dat ze hem zouden leasen voor hun dochters. Alles brak bij mij open toen ik het hoorde. Zo'n enorm geschenk! Niet te geloven.
Wonderbaarlijk genoeg was er precies een box vrij op de stal van onze eerste keuze en die reserveerde ik meteen. Gisteren zijn we bij Eran gaan kijken. Toen hij mij zag herkende hij me en liet dat horen door een zachte hinnik. Meteen legde hij zijn neus in mijn hals. Het was goed. Kort daarop mocht Eran voor de wagen en reden wij een rondje mee. Wat een brave lieverd! Later onder het zadel kon ik hem even bekijken. Na enig overleg besloten wij hem te kopen en werd hij meteen door Bart naar zijn nieuwe stal gebracht.
Lichamelijk gezien kan ik nog steeds niet heel veel, maar ik hoop dat Eran een goede bijdrage aan mijn herstel zal leveren. Hij is echt enorm braaf, lief en open. Heerlijk!
Zeer af en toe zal ik foto's van zijn vorderingen posten, maar PB sturen mag altijd!
Gwen
Ik kan de slaap niet meer vatten na de enerverende dag die het gister was. Nu heb ik alle tijd om ons verhaal hier neer te zetten.
In de zomer van 2008 moest ik weer geopereerd worden aan mijn heup. Hoe en wat doet verder niet ter zake, maar via PB vragen mag en kan altijd. Na de operaties kwam ik in een zorghotel in Wijk bij Duurstede terecht om te kunnen herstellen. Ik had een kamer op de benedenverdieping en uitzicht op een weide waar een fjordenmerrie met veulen liep. Al snel merkte ik een klik tussen het veulen en mij. Hij wachtte vaak bij mijn raam tot ik de gordijnen open deed en kwam als hij mij buiten in mijn rolstoel zag vaak hinnikend in galop op mij af gerend en liet zich heerlijk kroelen en aaien. Dit contact heeft mij enorm geholpen bij mijn herstel. Af en toe reed ik in mijn stoel De Wildkamp op waar ik altijd hartelijk werd ontvangen door de aanwezige mensen. 1x mocht ik het veulen in mijn rolstoel naar de wei brengen en hoorde ik dat hij Elmar heette.
Ik was op zijn keuring aanwezig en zeer blij met zijn reserve-kampioenschapstitel.
Een vriendin van mij zocht inmiddels tegen het najaar een maatje voor haar ijslanderveulen. Ik vertelde haar over Elmar en haar interesse was gewekt. Van Marjan hoorde ik dat hij te koop stond en bracht hen met elkaar in contact. Drottning op FW besloot hem te kopen. Al snel werd Elmar omgedoopt tot Eran omdat wij die naam veel beter bij hem vonden passen. Eran is een joodse naam die Waakzaam en Alert betekend. Op FW staan nog foto's van hem van lid Eran, dat was de oude forumnaam van Drottning.
Na ruim een jaar besloot Drottning hem te koop te zetten en zodoende kocht Bart van den Berg hem. Ik hoorde regelmatig van Drottning hoe het met Eran ging en zodoende hoorde ik ook pas geleden dat hij te koop zou komen te staan. Nog voor hij de verkoop in ging stuurde ik Bart een mail en zodoende was ik de eerste. Maar ik had nog de fysieke-, noch de financiële middelen om voor hem te zorgen. Ik vertelde hele dierbare vrienden van mij over Eran en twee weken later hoorde ik dat ik hem van hen zou KRIJGEN en dat ze hem zouden leasen voor hun dochters. Alles brak bij mij open toen ik het hoorde. Zo'n enorm geschenk! Niet te geloven.
Wonderbaarlijk genoeg was er precies een box vrij op de stal van onze eerste keuze en die reserveerde ik meteen. Gisteren zijn we bij Eran gaan kijken. Toen hij mij zag herkende hij me en liet dat horen door een zachte hinnik. Meteen legde hij zijn neus in mijn hals. Het was goed. Kort daarop mocht Eran voor de wagen en reden wij een rondje mee. Wat een brave lieverd! Later onder het zadel kon ik hem even bekijken. Na enig overleg besloten wij hem te kopen en werd hij meteen door Bart naar zijn nieuwe stal gebracht.
Lichamelijk gezien kan ik nog steeds niet heel veel, maar ik hoop dat Eran een goede bijdrage aan mijn herstel zal leveren. Hij is echt enorm braaf, lief en open. Heerlijk!
Zeer af en toe zal ik foto's van zijn vorderingen posten, maar PB sturen mag altijd!
Gwen