Eventjes voor stellen!
Geplaatst: zo 23 jan 2011, 18:00
Hallo allemaal,
Ik zal me even voorstellen, Ik ben Wendy mesman en ben 18 jaar. Mijn Fjordje heet Silas!
Silas heb ik gekocht bij een handelstal. Hij is nu 8 en ik heb hem nu 4,5 maand, en ben ontzettend blij met hem!
Achter dit mannetje zit een heel verhaal;
Toen ik hem kocht, kon je er niet eens op zitten, Of met hem aan de hand wandelen, Want met ieder ding brak hij uit! En tegenhouden had geen zin, hij denderde zo door alles en iedereen heen. Nu heb ik hem 4,5 maand en hij is eenorm veranderd! Ook met inrijden zijn mensen verkeerd bezig geweest!
Als je op hm ging, ging het stappen redelijk, maar draven was al een ramp! en galop was gewoon gevaarlijk!!! Hij ging zo hard en plat door de bochten en bleef netzolang rennen tot je er af vloog. Toen ik hem kocht ben ik zo'n 7 a 8 keer van hem gevallen. En toch was die klik er! Die blik in zijn ogen zei al genoeg.
Zodra je de teugels aannam schoot hij er al vandoor, en had hij geen rem meer, wat je ook deed. Ik was ook erg geschokt toen ze hem gingen voor rijden. Ze trokken zohard in zijn mondje!
Maar goed door dit alles heen, heb ik hem toch gekocht. Ik ging met hem aan de slag. Bij ieder ding brak hij uit! Even door de bak lopen, of buiten lopen, longeren dit alles was gewoon niet mogelijk. Ik ben me toen helemaal op parelli gaan storten en ben daar mee begonnen. NIKS vond dit mannetje leuk, en liet dit ook erg merken. Ben lessen gaan volgen en hulp gevraagt.
Tijdens de lessen werd het duidelijk, dat dit mannetje geen leuk leventje heeft gehad. Hij was als de doods voor de longeerzweep en een rijzweepje, Zelfs aanraking werd hem al te veel! Mogelijk met inrijden is hij zohard in zijn mond getrokken, dat zijn mondhoeken waren uitgescheurd. Hier zijn nog littekens te zien aan de binnen kant. Ben toen ook in zijn mond gaan kijken, en jawel, ook op zijn tong had hij veel littekens! Ik schok hier zo verschikkelijk van. Nu wist ik waar dit allemaal vandaan kwam.
Vertrouwen in de mens was hij totaal kwijt, ook bij andere paarden wist hij niet hoe die zich moest gedragen. Hij zat in zijn eigen wereldje helmaal afgesloten van alles en iedereen. Heb er een hard hoofd in gehad of dit ooit nog uit hem zou kunnen krijgen! En heb toch doorgezet.
Nu inmiddels vertrouwd hij mij eenorm! Veel met hem grondwerk gedaan, en kan er nu zelfs op rijden! galop is nog wel moeilijk, maar het begin is er al! Longeren gaat ook nog niet, maar beetje bij beetje bint hij hier ook plezier in te krijgen.
Ik kan nu met hm naar buiten, zowel rijden als aan de hand, dingen wat hij eng vind, probeerd die mij zo duidelijk mogelijk te maken en rent er niet meer voor weg, maar blijft bij me. Ook naar andere mensen gaat het steeds beter. Hij is nog heel onzeker, maar hij heeft zoveel vooruitgang geboekt! Uitbreken doet hij bijna nooit meer! tenzij hij iemand of iets totaal niet vertrouwd, maar hij vertrouwd mij steeds meer!.
Ik zie hem met de week opklaren, en echt weer een paardje worden. Hij word speelser, trek steeds beetje meer naar andere paarden, word ondeugender, vertrouwd mij steeds meer, is vrolijker en gaat steeds meer plezier krijgen in het rijden en het spelen. Hij heeft nu echt een spreekend koppie! Hij wil nu graag werken, en wil me graag vertrouwen. Als ik op stal aankom, hinnekt en bonkt hij tegen de deur
Dit was silas toen ik hem net had:
En dit is Silas nu:
Ik zal me even voorstellen, Ik ben Wendy mesman en ben 18 jaar. Mijn Fjordje heet Silas!
Silas heb ik gekocht bij een handelstal. Hij is nu 8 en ik heb hem nu 4,5 maand, en ben ontzettend blij met hem!
Achter dit mannetje zit een heel verhaal;
Toen ik hem kocht, kon je er niet eens op zitten, Of met hem aan de hand wandelen, Want met ieder ding brak hij uit! En tegenhouden had geen zin, hij denderde zo door alles en iedereen heen. Nu heb ik hem 4,5 maand en hij is eenorm veranderd! Ook met inrijden zijn mensen verkeerd bezig geweest!
Als je op hm ging, ging het stappen redelijk, maar draven was al een ramp! en galop was gewoon gevaarlijk!!! Hij ging zo hard en plat door de bochten en bleef netzolang rennen tot je er af vloog. Toen ik hem kocht ben ik zo'n 7 a 8 keer van hem gevallen. En toch was die klik er! Die blik in zijn ogen zei al genoeg.
Zodra je de teugels aannam schoot hij er al vandoor, en had hij geen rem meer, wat je ook deed. Ik was ook erg geschokt toen ze hem gingen voor rijden. Ze trokken zohard in zijn mondje!
Maar goed door dit alles heen, heb ik hem toch gekocht. Ik ging met hem aan de slag. Bij ieder ding brak hij uit! Even door de bak lopen, of buiten lopen, longeren dit alles was gewoon niet mogelijk. Ik ben me toen helemaal op parelli gaan storten en ben daar mee begonnen. NIKS vond dit mannetje leuk, en liet dit ook erg merken. Ben lessen gaan volgen en hulp gevraagt.
Tijdens de lessen werd het duidelijk, dat dit mannetje geen leuk leventje heeft gehad. Hij was als de doods voor de longeerzweep en een rijzweepje, Zelfs aanraking werd hem al te veel! Mogelijk met inrijden is hij zohard in zijn mond getrokken, dat zijn mondhoeken waren uitgescheurd. Hier zijn nog littekens te zien aan de binnen kant. Ben toen ook in zijn mond gaan kijken, en jawel, ook op zijn tong had hij veel littekens! Ik schok hier zo verschikkelijk van. Nu wist ik waar dit allemaal vandaan kwam.
Vertrouwen in de mens was hij totaal kwijt, ook bij andere paarden wist hij niet hoe die zich moest gedragen. Hij zat in zijn eigen wereldje helmaal afgesloten van alles en iedereen. Heb er een hard hoofd in gehad of dit ooit nog uit hem zou kunnen krijgen! En heb toch doorgezet.
Nu inmiddels vertrouwd hij mij eenorm! Veel met hem grondwerk gedaan, en kan er nu zelfs op rijden! galop is nog wel moeilijk, maar het begin is er al! Longeren gaat ook nog niet, maar beetje bij beetje bint hij hier ook plezier in te krijgen.
Ik kan nu met hm naar buiten, zowel rijden als aan de hand, dingen wat hij eng vind, probeerd die mij zo duidelijk mogelijk te maken en rent er niet meer voor weg, maar blijft bij me. Ook naar andere mensen gaat het steeds beter. Hij is nog heel onzeker, maar hij heeft zoveel vooruitgang geboekt! Uitbreken doet hij bijna nooit meer! tenzij hij iemand of iets totaal niet vertrouwd, maar hij vertrouwd mij steeds meer!.
Ik zie hem met de week opklaren, en echt weer een paardje worden. Hij word speelser, trek steeds beetje meer naar andere paarden, word ondeugender, vertrouwd mij steeds meer, is vrolijker en gaat steeds meer plezier krijgen in het rijden en het spelen. Hij heeft nu echt een spreekend koppie! Hij wil nu graag werken, en wil me graag vertrouwen. Als ik op stal aankom, hinnekt en bonkt hij tegen de deur
Dit was silas toen ik hem net had:
En dit is Silas nu:
Super dat je zo voor zijn vertrouwen bent gegaan.
Hij is geinporteerdvanuit Denemarken en heeft ook een deens passport... Ik vind dit heel erg jammer, maar maakt voor mij niet zo heel veel uit. T gaat mij om t beesie zelf, al hij hengst was geweest was t wel heeeel anders! 