FjordenWereld.nl

Het is weer lang geleden dat ik hier actief was... Ik zag dat juni laatst was (niet actief)
Voor die tijd was het allemaal raar gelopen. Bedrijf stopte ermee, gaan solliciteren die het personeel evt wilde overnemen Relatie verbroken. Zelf zat ik niet goed in mn vel, moe weinig zin, wist niet meer wat ik precies wilde.. Terug bij vriend
Maar 3weken geleden liep het verkeerd af.. Ik had 's morgens al pijn bij li schouder/ borst. Eind vd ochtend pijn in mn rug, moeilijk lopen/zitten en lachen deed echt verschrikkelijk pijn.. Paracetamollen ingenomen.. Het zakte aardig af.. Uit werk gelijk doorgegaan naar paard.. Daar kreeg ik nog grote pijn aanval bij een schouder/ borst weer en in mijn rug.. Ik was Belle dr stal aant opschudden toen ik die pijnaanval kreeg. Belle stond zielig te kijken bij me, kwam met dr hoofd naar me toe heel zachtjes tegen mij aanstaan. Ik van de pijn, kon niet bewegen alles deed pijn.. 2meiden kregen geen reactie van mij en zagen me in de stal zitten.. Hadden me uit stal geholpen.. Na een tijdje ging het wel weer, ik naar huis gereden. Ik zat te denken zal ik gelijk naar de HAP rijden of niet.. Nee, ik ga eerst naar huis, ff rusten misschien zakt het af..
Thuis aangekomen, mn ma schrok hoe ik eruit zag.. Helemaal wit (witter dan ik al een tijdje uitzag)
Op aandringen van mn ma HAP gebeld(19u), moest met spoed komen. Het lag niet aan de medicatie waar ik de dag ervoor meebegonnen was.. hup hup naar de HAP. Daar aangekomen, mocht gelijk doorlopen. Arts heeft de controles gedaan, ik moest gelijk doorlopen naar SEH (spoedeisend hulp) want hij dacht dat ik longembolie had.. Eerst bloedprikken, daarna foto's maken van mn longen. (S.it zeg, wat doet dat pijn zeg, je armen omhoog doen). Wachten in de wachtkamer Na een tijdje meegenomen naar een behandelkamer(20.30u). Kwam eerst een co-ass. alle controles weer doen.. Pijnaanvallen werden alleen maar erger. Kon niet meer liggen, zitten. Staan helemaal niet meer want ik zag dan zwart voor me.. Later kwam er een arts, weer de controles.. Gelukkig was ik goed bij mn verstand, en had de waarden vd controles tegen hem gezegd. Nog een keer alles controleren vond ik onzin, na 20min. Hij moest maar actie ondernemen. Ik had nog geen medicatie gehad ofzo. Na 15min kwam een verpleegkundige, bloed uit mn slagader halen om te kijken of ik genoeg zuurstofrijk in mn bloed had zitten. (dat is een gemeen prikje )
Andere kwam later (na 25min) bloedverdunner spuiten.. Ik, mn ma en mn oom maar vragen wat er precies aan de hand was. Uiteindelijk om 22.30u kwam diezelfde arts weer met het verhaal dat ik longembolie en zwaar bloedarmoede heb en dat ik een nachtje moet blijven omdat ik de volgende een CT- scan kreeg voor longembolie. Later kreeg ik infuusnaald in mn arm.. Stomwijf kon ik niet even wachten totdat ik goed zat, want ik kreeg weer zo'n pijnaanval..
Inmiddels had ik wel al 2paracetamollen gekregen. Uiteindelijk werd ik om 1u 's nachts opgehaald uit de behandelkamer en werd naar de afdeling gebracht waar ik kwam te liggen.
Nog ff gekletst met mn oud klasgenootje die had nachtdienst. Eindelijk lag ik lekker in bed, toen kreeg ik bloed voor mn bloedarmoede..
Elke uur bloeddruk controle.. Ik sliep niet echt..
Ik werd de ochtend om 9.15u opgehaald voor CT-scan. Uitslag was niet goed. Had beide longen embolie en longinfarct. (embolie is een propje in de ader (trombose) en infarct is dat het een stukje van de long is afgestorven)
Dat was ff schrikken. Ik mocht niet naar huis, want ze wilde weten waar bloedarmoede vandaan kwam, misschien had ik ergens een bloeding?? HB was 3.6. Moet tussen 7 -11 zijn.. volgende dag maagdarm onderzoek, niets uitgekomen. De dag daarop (vrijdag) dunne dikke darm onderzoek (ook niets uitgekomen) voor niets die troep gedronken
Zaterdag mocht ik gelukkig naar huis met medicatie.. Zondag thuis drong het pas door wat er allemaal is gebeurd.. Toen stortte ik ff goed in.. Dinsdag daarop moest ik nog naar gynaecoloog voor onderzoek. Ook niets gevonden..
Nu gaat het wel beter met me. Moet nu weer opbouwen.. Belle wordt goed verzorgd door een vriendinnetje.. Ze kent Belle van kleins af aan al & Belle kent haar, dat scheelt een hoop..
Van niets zit ik nu aan 3soorten medicatie. December moet ik weer terug naar internist voor controle..
Longembolie is niet bekend in mn familie, over halfjaar gaan we bespreken hoe of wat..
Zal snel foto's van Belle op de comp zetten. Misschien vanmiddag of vanavond..

Jeetje meid wat een verhaal. Je hebt een engeltje op je schouder gehad zo te lezen.
Ik heb twee trombosebenen gehad en dan besef je, je inderdaad dat je leven aan een zijdendraadje kan hangen.

Heel veel beterschap. Ik hoop dat je hb gehalte weer snel op peil is want dan voel je je vaak weer een stuk beter.

Marijke_ schreef: Heel veel beterschap. Ik hoop dat je hb gehalte weer snel op pijl is want dan voel je je vaak weer een stuk beter.

Thanks. In het ziekenhuis heb ik 3zakken bloed gehad, na 2weken zakken kreeg ik al wat kleur in mijn gezicht..

Moet je nu een periode bloedverdunners? En dan steeds een een check bij de trombosedienst?
Ik moest toen geloof ik eerst een dag of tien zelf spuiten en daarna een half jaar tabletten innemen.
De eerste twee maanden moest ik geloof ik 3 a 4x in de week laten prikken bij de trombosedienst.
Vraag me af of dat bij een longembolie ook zo gaat of dat ze dat toch anders aanpakken.

pff jeetje meid, wat heftig zeg!!
zitten er nu nog enge risico's aan die embolie en infarct? en wat zijn de vooruitzichten?

heel veel sterkte de komende tijd!

@ Marijke: Die weekend dat thuis kwam moest ik zelf bloedverdunner spuiten. Maandag kwam trombosedienst mij thuis prikken. Werd 's middags gebeld hoeveel tbl acenocoumarol (antistolling/ bloedverdunners) moest slikken en dat ik niet meer hoefde te spuiten. Ik slik nu in tablettenvorm. Elke maandag moet ik hier naar prikcentra voor trombose prikken. Als het stabiel blijft? dan kan/ hoef ik 1x 2 weken te prikken.
Bij trombose benen moet je ook vaak hoog zitten, dan stroomt het bloed niet goed door..

@Cindy: Vooruitzichten weet ik niet. In december moet ik terugkomen bij internist. Tot die tijd hoef ik voor mijn werk hopelijk niet te vliegen.
Ze vroegen aan mij in SEH of ik bedlegerig was of had gevlogen en of het erfelijk was in familie.. Dit is alle 3 niet het geval.. Over een halfjaar waarschijnlijk stoppen met de tabletten dan willen ze mij in de gaten houden of ik er aanleg heb op embolie of niet, omdat ik te jong ben om dit te krijgen..

Ik had inderdaad ook acenocoumarol. Maar na een half jaar mocht ik stoppen. Wel heel gek is dat hoor, eerst belt de trombosedienst nog dat je bloed te dik is en dat je de dosis moet verhogen en een dag later in het ziekenhuis wordt je verteld je moet stoppen met de tabletten . Ik vond het best spannend ineens zonder tabletjes en zonder controles door de trombosedienst.

[edit] bij kwam het ook uit het niets trouwens. Ik kreeg dezelfde vragen als jij. Het enige dat voor mij veranderd is, is dat ik na het stoppen met de bloedverdunners absoluut geen anticonceptiepil meer mag gebruiken.

Ik heb dat vaak gehoord, dat ze (de vrouwen dan) moeten stoppen met de anticonceptiepil. Mij is niets gezegd erover. Afwachten maar..

Jemig..dat is even schrikken zeg! Heel veel sterkte en gezondheid toegewenst.

Groetjes Kristel en Beer

ZO dat is niet niks wat je daar achter de rug hebt!
Heel veel sterkte en gezondheid.

wat een heftig verhaal zeg, leuk dat je weer eens komt kijken hier op fW, hoop voor ej dat t snel beetr gaat met jezelf

Jeeeeeeeeeeeemig Patries, wat een verhaal! Ik schrik me wild! Heel veel beterschap meid! Laat je maar een beetje verwennen door vriendlief en je moeder he?

Jeetje zeg, dat is schrikken!
heftig hoor wat je hebt meegemaakt.
Ik hoop dat je snel weer opknapt en dat dit een eenmalig gebeuren blijft.
Beterschap!!!

Je hebt het behoorlijk voor je kiezen gehad hoor!
Wat zul je geschrokken zijn.
Doe maar rustig aan en laat je maar lekker vertroetelen.
Beterschap

Heel veel sterkte de komende tijd denk goed om jezelf hoor

Oei, wat een verhaal! Wat is alles dan opeens hectisch he en gaat er een boel langs je heen. Snap goed dat je thuis pas alles besefte. Sterkte en doe het rustig aan. Niemand is nu gebaat bij stress, jijzelf al helemaal niet. Geniet vooral nu van de rust van Belle.

Jeetje wat een verhaal.
Gelukkig goed afgelopen, dit had ook heel fout kunnen gaan.
Blijft raar dat ze niet kunnen vinden waarom je Hb zo belachelijk laag is.

Beterschap en hopelijk hou je er niets aan over.

Tsjonge, dat is nog eens wat anders dan een griepje. Wat zul je geschrokken zijn. Heel veel beterschap.

Zo jeetje dat klinkt echt heel erg pijnlijk.. Hopelijk gaat het snel weer wat beter met je!!

Thanks allemaal voor jullie lieve berichten

Het was inderdaad schrikken, ook voor mn moeder, die komt 's nachts stiekem om de hoek kijken of ik wel nog leef.. In het begin toen ik net thuis kwam deed ze het 5 a 6 keer per nacht..
Belle is wel blij als ik even op haar ga "rijden" stappen en longeren.. Op stal merken de meiden wel, dat Belle mij gemist heb toen ik in het zh lag.. Haar humeur was niet vrolijk.. De dieren voelen het echt aan als er iets is met je. Dat vindt ik wel knap.. (want mn kat was ook chago, die lag hele dagen ook 's nachts in mn kamer)