FjordenWereld.nl

Hallo allemaal,

Sinds afgelopen zaterdag heb ik er een veulentje van 9mnd bij. Wat een verschrikkelijke schat! Ze is lief, aanhalig leuk en mooi!!! Afgelopen woensdag ben ik voor het eerst even een klein stukje met haar gaan wandelen. Wat opzich best goed ging, ze is echt nergens bang van (lees:verkeer). Wat dat betreft is ze super opgevoed Maar nu is het zo dat ik met mijn nieuwe knieen en versleten enkel niet zo hard kan lopen.
Eerst was ze ontzettend bang van ons bruggetje waar ze overheen moet om het erf af te komen. Na wat geduld en aanmoedigen is ze er over heen gekomen!! Echt super van dr! Toen een klein stukje gewandeld, echt maar een heel klein stukje want ik wilde geen last van mn benen krijgen ervan. En toen dus terug...
Dat was wel een drama, ze denderd gewoon echt letterlijk over mij heen. 's Avonds toen we een stukje met alle drie de paardjes gingen lopen (smiddags wilde ik haar nml alleen even over het bruggetje heen halen zodat ze het uit zich zelf deed en niet omdat een ander erover heen liep) zat ik op Imka en mn verzorgster/vriendin liep met Emy. Op de heen weg liep ze erg op mn vriendin. Maar na een tijdje ging dit prima. Maar toen de terug weg. Ze deed eigelijk precies het zelfde als Imka. Drammen en dribbelen en echt over je heen lopen. Nou is het zo dat ik geen ervaring heb met veulens... Maar ik wil dit gedrag toch wel heel snel de kop in drukken aangezien ze voor mij nu nog te houden is. Straks als ze 100 kilo zwaarder is word het toch al gauw moeilijker....

Hoe en wat moet je hier aan doen. Ik weet dat dit gewoon ook bij een jong veulen hoort... Ze moeten alles nog leren! En het is ook niet zo dat ik dagelijks met haar wandel of ga wandelen. Want ze mag vooral gewoon leker met Elvis veulen zijn en jong zijn genieten van haar jeugd maar af en toe wil ik toch ook wel haar laten wennen aan het gebeuren buiten het weiland

Ik weet niet of het helpt, maar mss dat je met je hand voor haar hoofd haar wat kan afremmen. Of ze dat begrijpt, zul je moeten proberen. En anders bijv je halstertouw over haar neus halen. Als zij begint te drammen, komt daar wat druk op. Succes.

Je zult in ieder geval echt heel erg streng moeten zijn voor haar en duidelijk en consequent. Anders krijg je straks misschien dezelfde problemen als met Hosta. Weliswaar met minder kilo's maar toch....

grondwerk grondwerk en nog eens grondwerk

Ik ga idd een beetje rond kijken voor grondwerk maar eerlijk gezegt zou ik niet eens weten wat het is....

Consecuent zijn moet ik zeker weten. Dat is iets wat voor mij wel heel erg moeilijk is. Maar we gaan het proberen

grondwerk zijn gewoon simpele oefeningen http://www.horseplay.nl/oefeningen.htm

Consequent zijn en ook op het erf oefenen..
Ho is ho en stap is stap, waarbij ze netjes bij je blijven..
Zo niet dan laat ik die van mij netjes stil staan en als ze me voorbij gaan zet ik ze terug en dan belonen
Wat ook weleens wil helpen is zodra ze sneller gaan omkeren en in tegengestelde richting gaan lopen..

aan de ene kant denk ik 'eerst ouder laten worden'
als je alsnog perse wilt wandelen, dan gewoon heel streng zijn... met haar hoofd hooguit naast je schouder en anders erachter en streng blijven dat ze daar niet voorbij mag en anders telkens stil zetten en een pasje achterwaarts laten gaan (gewoon tegen de borst duwen en commando 'terug' ofzo geven dat leren ze snel genoeg)
werkt bij mij iig prima!

Viv schreef:grondwerk zijn gewoon simpele oefeningen http://www.horseplay.nl/oefeningen.htm

Bedankt Viv hier heb ik wel wat aan. Zulke sites zocht ik maar kon ik niet vinden! Dus als jullie er nog meer hebben graag!

En het is echt niet zo dat ik iedere dag kms maak met haar hoor. Maar een keer in de week hooguit twee keer per week dat ik een stukje met haar wandel. En als je mij een beetje "kent" weet je ook dat ik geen km's maken kan gezien mn reuma dus het is echt even voor de gehoorzaamheid en het wennen aan het verkeer. Ik ben al in het voordeel omdat ze bij Monique gewoon super verkeersmak gemaakt is daar ben ik echt blij om. Maar ik wil dat ze dit ook hier als gewoon gaat ervaren aangezien ze in het weiland niks geen verkeer mee maakt.

Dus ze is echt wel veulen bij ons hoor! Ze doet de hele dag niks anders als eten poepen rennen en slapen Maar af en toe heeft ze een kleine opfris les bij ons en dat vind ze ook best leuk want ze schreeuwen (als een paard kon schreeuwen) om aandacht

Ik ben sinds kort aan het belonen met een clicker en voer. Als ze braaf meeloopt en het touwtje is ontspannen, beloon je haar. Straffen werkt meestal niet of averechts. Als ze toch gaat drammen en er komt spanning op het touwtje te staan, negeer je dat (voor zover dat kan). Dani was ook zo'n draak met naar de wei brengen (ook trappen enzo). De beste manier is geduld. Succes!

Viv schreef:grondwerk grondwerk en nog eens grondwerk

Amen!

Ik herken je verhaal, Dakota was net zo, ik ben ook met grondwerk begonnen en er ging een wereld
voor Dakoot en mij open. Ben ook super blij dat ik het gedaan heb (en nog steeds doe), hij is daar veel door veranderd
in de zeer positieve zin!

Heey,

Met Ewald heb ik dit probleem totaal niet, die loopt als een mak lammetje aan een los touwtje achter je aan. Sta ik stil, staat hij stil. Net of hij al een volwassen paard is. (wie weet veranderd het nog, maar nu is het een engeltje )

Eachann, de dondersteen daarintegen heeft de eerste dagen gestijgerd aan het touwtje met meelopen. We hebben toen een halstertouw gekocht met het laatste stuk een ketting en dan de musketonhaak. Die doen we door de "ring" aan de zijkant van het halster, onder de kin door, en dan zo weer naar de andere zijkant van het halster, en daar weer vastklikken. Als hij braaf meeloopt, belonen met de stem. Zo niet, een klein rukje en een "hee" met de stem . En dan weer rustig met slap touwtje verderlopen. Het gaat echt al stukken beter. Hij loopt nu telkens lief mee, al loopt hij wel frisser door dan Ewald.

Ze mogen bij ons ook de hele dag baby zijn, lekker laten gaan.. Maar bijna elke avond "poetsen" we ong. een kwartiertje. Ik heb het gevoel dat ze daar erg van genieten (wij ook) en ze snappen het spelletje al goed. Ik vind het belangrijk dat ze naast baby zijn ook mak worden voor aanraking, mensen om hun heen, en andere dieren enz. En ze komen meteen als we ze roepen.

Ik denk dat we ook geduld moeten hebben met de E-tjes. Ik kan me nog herinneren dat Byoux (onze shetlander) afgespeend werd, en we de twee hengstjes van de buren te logeren kregen, ook ivm afspenen. Goh wat een gestijger, getrap en getier.. En dat is ook helemaal goed gekomen. Ach mijn zoon van 2,5 heeft ook zo zijn driftbuien, haha.

Wie weet kunnen we elkaar nog eens helpen met tips omtrend de opvoeding, veel plezier met Emy, ook Elvis natuurlijk!!

Gister heb ik een stukje gewandeld (lees ben 5min weg geweest van het paddockje) en ze was super braaf. Okey het ging niet 100% goed maar ik was wel heel trots op mn kind. Ik heb wel wat gehad aan de site van Viv. Boos worden hielp echt niet van de week. Maar nu heb ik het genegeerd en haar iedere keer een stapje terug gezet als het drammen begon en dan meteen belonen als er een seconde rust was en dat ging veel beter! Ook met het touwtje voor haar neus zwaaien waar ze achter moest blijven ging super. Dus ik was helemaal blij met haar. Nu staat ze lekker met Elvis te eten van het lange gras en vooral weer kind te zijn.... Nu is ze woensdag avond weer aan de beurt voor een kleine wandeling! Hooguit borstelen we haar nog even deze week want dat vind ze erg lekker!

ik vind dat omdraaien of plotseling van richting veranderen ook altijd goed werken.
Drammen of sneller lopen? Dan haakse bocht of zelfs omdraaien. Na een paar keer krijgen ze t meestal wel door, dat het dus niet opschiet als je gaat lopen drammen.

Ik ga ook eens kijken naar die site van Viv. Ekdal is heel braaf, maar ook wel lekker eigenwijs
Maar ik snap je wel hoor Nancy, want wij zijn natuurlijk onze oudjes gewend!