Lange vakantie voor Ronan?
Geplaatst: vr 03 aug 2007, 21:39
Ik had 2 dames die Ronan tijdens mijn zwangerschap en erna wel wilden gaan rijden. 1 dame had alleen jaren niet meer gereden, maar de andere kon wel rijden aldus dame 1.
Uiteindelijk hebben we een dag kunnen prikken, dat ze konden komen. Dus met Ronan naar de binnenbak gegaan in trailer, daar opgezadeld. Eerst heb ik hem nog gereden en daarna de dames. Het vrouwtje wat al lang niet meer had gereden, deed het netjes. Heb Ronan in het begin aan de longeerlijn gehad voor de zekerheid, maar na een tijdje kon dat los. Wat is het dan een sukkeltje! Op een o zo rustig drafje,wat ik echt niet gewend ben van hem. Bij de 'ervaren' ruiter was hij vlugger, maar dat kwam omdat ze maar steeds bleef drijven.
3 dagen erna weer afgesproken en toen moesten de dames alles zelf doen, dus poetsen en opzadelen enz. Ze wisten al niet met welke borstel ze moesten beginnen en hoe het werkte (rosborstel), daarna werd het sjabrak halverwege op de rug gelegd. Heb aangegeven hoe ze dat het beste konden doen. Zadel erop en vastgemaakt (veel meegeholpen). toen het hoofdstel. Ze vonden het eng om het bit in te doen en waren bang dat hij weg zou lopen. Hij stond intussen al 5 min netjes stil (doet hij anders nooit). In de wei zouden ze gaan rijden. Nu is Ronan in de wei altijd al wat heter. dus eerst weer een lijn eraan. Dame 1 wilde het proberen, maar Ronan werd niet rustig. Ze wilde wel een les of 10 nemen om wat rustiger in haar handen te worden. Gezegd dat ze dat in 10 lessen niet leert. Op een moment ben ik er toch maar op gaan zitten om te kijken of hij wat rustiger werd. Tjee, hij had zijn nek er flink opgezet en ik had nogal wat werk. Dame 2 wilde na lang aandringen er wel op, maar ze kon er niet op komen.
Gezegd, dat ik het waardeerde dat ze de moeite hadden genomen en enthousiast waren, maar dat zij niet de ruiters voor Ronan waren. Ze vonden het wel jammer. Ik aan de ene kant dat ik niemand voor hem heb, maar aan de andere kant.... Als deze dames hem hadden 'gereden', zouden ze een ongeluk hebben gekregen en zou ik na de zwangerschap weer ontzettend veel werk hebben om hem weer 'mijn'Ronan te maken.
Nu zal Leo wat regelmatiger naar hem toe moeten om hem te longeren.
Ik zit er ook over te denken om nu een osteopaat erbij te halen,weet alleen niet of dat nu slim is, omdat ik nu niet onder het zadel verder kan werken.
Sorry voor het lange verhaal, maar heb toch wel een beetje een baal, dat ik niemand kan vinden voor hem.
Uiteindelijk hebben we een dag kunnen prikken, dat ze konden komen. Dus met Ronan naar de binnenbak gegaan in trailer, daar opgezadeld. Eerst heb ik hem nog gereden en daarna de dames. Het vrouwtje wat al lang niet meer had gereden, deed het netjes. Heb Ronan in het begin aan de longeerlijn gehad voor de zekerheid, maar na een tijdje kon dat los. Wat is het dan een sukkeltje! Op een o zo rustig drafje,wat ik echt niet gewend ben van hem. Bij de 'ervaren' ruiter was hij vlugger, maar dat kwam omdat ze maar steeds bleef drijven.
3 dagen erna weer afgesproken en toen moesten de dames alles zelf doen, dus poetsen en opzadelen enz. Ze wisten al niet met welke borstel ze moesten beginnen en hoe het werkte (rosborstel), daarna werd het sjabrak halverwege op de rug gelegd. Heb aangegeven hoe ze dat het beste konden doen. Zadel erop en vastgemaakt (veel meegeholpen). toen het hoofdstel. Ze vonden het eng om het bit in te doen en waren bang dat hij weg zou lopen. Hij stond intussen al 5 min netjes stil (doet hij anders nooit). In de wei zouden ze gaan rijden. Nu is Ronan in de wei altijd al wat heter. dus eerst weer een lijn eraan. Dame 1 wilde het proberen, maar Ronan werd niet rustig. Ze wilde wel een les of 10 nemen om wat rustiger in haar handen te worden. Gezegd dat ze dat in 10 lessen niet leert. Op een moment ben ik er toch maar op gaan zitten om te kijken of hij wat rustiger werd. Tjee, hij had zijn nek er flink opgezet en ik had nogal wat werk. Dame 2 wilde na lang aandringen er wel op, maar ze kon er niet op komen.
Gezegd, dat ik het waardeerde dat ze de moeite hadden genomen en enthousiast waren, maar dat zij niet de ruiters voor Ronan waren. Ze vonden het wel jammer. Ik aan de ene kant dat ik niemand voor hem heb, maar aan de andere kant.... Als deze dames hem hadden 'gereden', zouden ze een ongeluk hebben gekregen en zou ik na de zwangerschap weer ontzettend veel werk hebben om hem weer 'mijn'Ronan te maken.
Nu zal Leo wat regelmatiger naar hem toe moeten om hem te longeren.
Ik zit er ook over te denken om nu een osteopaat erbij te halen,weet alleen niet of dat nu slim is, omdat ik nu niet onder het zadel verder kan werken.
Sorry voor het lange verhaal, maar heb toch wel een beetje een baal, dat ik niemand kan vinden voor hem.