Pagina 1 van 2
Een beetje over mijn ergste angst heen...
Geplaatst: di 06 jun 2006, 09:22
door Ellebel
Tim en ik vinden elkaar heel leuk, behalve buiten op straat. Ik ben gewoon een bange poeperd en dan gaat Tim lekker feesten. Ben al die jaren stug buiten blijven rijden totdat we ergens in maart samen in een prikkeldraad eindigden. Heb dat verhaal bewust niet gepost omdat ik serieus overwogen heb om Tim te verkopen. Maar eigenlijk is het in alle andere dingen een geweldig lief en braaf dier.
Gisteren ben ik bij Lien geweest voor een ritje, eenmaal opgezadeld ben ik er eerst naast gaan lopen, ik wilde pas in het duin opstappen. Na een paar honderd meter is Lien op Tim gaan zitten en mocht ik op Yuur. Niks aan het handje. Op een gegeven moment ben ik zelf weer gegaan, eenmaal op het strand nog een snelle wissel aangezien Tim gek werd van de kites en daarna een rengalopje op mijn eigen paard

. Zelfs toen Yuur overenthousiast werd bleef ie braaf. Later nog een moeilijk momentje zelf opgelost en toen stapte ik na ruim 3 uur voldaan af.
Lien, heel erg bedankt! Op stal wordt ik namelijk voor gek aangezien dat ik voor de veiligheid liever op het terrein blijf

Geplaatst: di 06 jun 2006, 09:31
door Ydel
nou, ik weet uit ervaring dat als je ergens bang voor bent, het echt niet zo makkelijk is om daar 1 2 3 overheen te stappen hoor!!
ben dan ook echt trots op je

Geplaatst: di 06 jun 2006, 09:51
door Viv
Wow wees maar supertrots op jezelf, en het is helemaal niet erg om je trots opzij te zetten en te zeggen dat je iets gewoon erg eng vind.
Ik heb datzelfde met Tjo, in het bos maakt het me geen moer meer uit maar op de openbare weg schijt ik echt bagger (traumaatje uit het verleden), ik durf nu al in mn eentje naar de manege (wel 5 minuten stappen) en dat is voor mij echt een hele overwinning (over 2 drukke rotondes en onder druk viaduct door)... ik voel me echt superstoer als ik weer heel aangekomen ben

Geplaatst: di 06 jun 2006, 09:58
door DeeDee
Ik ken het zo goed. Oh oh oh wat heb ik afgelopen winter wat jankend op mijn knollie gezeten. Ik had echt zoiets van: EN NU GA JE WEG!! Ik moet zeggen ik rij nu ook naar de manege langs de weg en RB doet helemaal niks hoor. En als er iets engs langskomt ga ik eraf. Dan krijg ik maar commentaar.
Geplaatst: di 06 jun 2006, 10:08
door Janine
Ik kan me dat goed voorstellen, ik heb met een verzorgpaard velen toeren meegemaakt, sloten gesprongen wat niet mijn intesie was e.d. Maar toch rijd ik nog steeds buiten. Rian is wat dat betreft wat braver, maar zeker niet de braafste.
Misschien wil Lien een keer bij jouw op stal op je paard buiten rijden...
Geplaatst: di 06 jun 2006, 10:33
door Claudje
Ik heb gelukkig 2 Fjorden die vrijwel nergens van op kijken wat dat betreft. Maar ik kan het toch heel goed begrijpen, je gevoel

Knap dat je het toch gedaan hebt!
Geplaatst: di 06 jun 2006, 10:51
door Ellebel
Claudje schreef:Ik heb gelukkig 2 Fjorden die vrijwel nergens van op kijken wat dat betreft. Maar ik kan het toch heel goed begrijpen, je gevoel

Knap dat je het toch gedaan hebt!
Dat is nu het gekke, Tim is niet bang eigenlijk. Hij gaat rustig onder een kraan door en ook groot vrachtverkeer wat passeert doet hem niks net als zeilen en noem maar op. Ik ben zelf echt de aanstichter van het probleem door te verkrampen, heb nog wel een lange weg te gaan maar ga volgende week lekker in Epe op de heide tuffen.
Geplaatst: di 06 jun 2006, 11:07
door Nicole
Ellebel schreef:Claudje schreef:Ik heb gelukkig 2 Fjorden die vrijwel nergens van op kijken wat dat betreft. Maar ik kan het toch heel goed begrijpen, je gevoel

Knap dat je het toch gedaan hebt!
Dat is nu het gekke, Tim is niet bang eigenlijk. Hij gaat rustig onder een kraan door en ook groot vrachtverkeer wat passeert doet hem niks net als zeilen en noem maar op. Ik ben zelf echt de aanstichter van het probleem door te verkrampen, heb nog wel een lange weg te gaan maar ga volgende week lekker in Epe op de heide tuffen.
Ik denk idd dat jezelf de aanstichter bent, want Timmie liep hier bijna alleen maar in het bos.
Maarre dit was een goede training voor Epe en nu kun je volgende week lekker genieten!
Geplaatst: di 06 jun 2006, 11:13
door Ellebel
Nicole schreef:Ellebel schreef:
Dat is nu het gekke, Tim is niet bang eigenlijk. Hij gaat rustig onder een kraan door en ook groot vrachtverkeer wat passeert doet hem niks net als zeilen en noem maar op. Ik ben zelf echt de aanstichter van het probleem door te verkrampen, heb nog wel een lange weg te gaan maar ga volgende week lekker in Epe op de heide tuffen.
Ik denk idd dat jezelf de aanstichter bent, want Timmie liep hier bijna alleen maar in het bos.
Maarre dit was een goede training voor Epe en nu kun je volgende week lekker genieten!
Zo dit wordt een heel lange quote

. In het bos/natuurgebied ben ik zelf ook niet bang, ook na die valpartij in het prikkeldraad ben ik wel naar het bos geweest. Het wegspringen/klieren is echt alleen op de openbare weg/polder. Het is dus niet dat Tim de bak niet uitkomt hoor, alleen moet je hier met de trailer weg voor een bos of strandrit (en dat is ook geen probleem meer).
Geplaatst: di 06 jun 2006, 11:45
door Ziggy
je mag echt hartstikke trots zijn op jezelf, heel goed dat je nu hebt doorgezet, ik kan me voorstellen dat je met een super gevoel van Tim afstapte

Geplaatst: di 06 jun 2006, 14:32
door lientje
ja meis je hebt je super gehouden. Ik zei het al, ik dressuur wel maar blijf de recreatie muts

en ik heb nou al zoveel maffe paarden gehad onderweg dat ik tim wel durfde
Je hebt hem daarna supergoed gereden, Ellen wil gewoon te netjes en lief blijven rijden soms volgens mij. Gezien de rotervaring met angst erbij kwam het erop neer dat tim op sommige angstige momenten zijn eigen pad wilde kiezen
even aangepakt en over

Overigens is het echt niet alleen ellens 'schuld'in mijn ogen, ik stapte er namelijk echt toaal angstloos op (ben buiten een held namelijk:P) en bij mij flikte hij het ook.
Hij schrok wel van het feit dat ik een spoor aanhad geloof ik
El we gaan het super hebben saampies!! En als ie weer vervelend wordt kom ik je daar helpen of je breng hem maar een weekje hihi
Geplaatst: di 06 jun 2006, 14:39
door roos
Wat super van je El...echt je mag trots zijn op jezelf!!
Geplaatst: di 06 jun 2006, 16:41
door Bella
Kan me helemaal voorstellen dat je het vertrouwen kwijt was en helemaal super dat je m nu weer gevonden hebt....
(ziet Tim nog zo van het bospad af scheuren dwars door de bosjes en langs bomen...en een vloekende mieke dr bovenop..en waarom?? En dan inderdaad keer op zn nummer zetten en het was over!)
Geplaatst: di 06 jun 2006, 17:55
door yvette
Je mag best trots zijn. Angst overwin je met kleine stapjes tegelijk. Komt vast helemaal goed met jullie buitenrijdcarriere.
En anders kom je lekker een keertje hier langs. Ga ik wel op Tim, mag jij op bomproof Iza

Geplaatst: di 06 jun 2006, 18:11
door Kelly
Super hoor Ellen!
Ik ben een tijd zo bang geweest dat ik helemaal niet meer durfde te rijden (nog voor Taco).
Zelfs in het zadel klimmen was voor mij alweer een hele overwinning.
Ik snap dus helemaal wat je voelt!
En nu heb je en op je eigen paardje lekker buiten gereden en ook nog eens op Yuur (die kan toch ook weleens maf doen

).
Toppie
Veel plezier straks saampjes!
Geplaatst: wo 07 jun 2006, 11:44
door Carolinef
Wat onwijs goed van jezelf en natuurlijk Lien die je op je eigen tempo heeft geholpen.
denk dat iedereen dat angst pad al eens heeft bewandeld en je moet er toch op eigen krachten en wijze uit komen!
kom nu maar s n keertje deze bange kip in het verkeer redden...........

Geplaatst: wo 07 jun 2006, 12:50
door Mir
Echt fijn dat het super ging! En ja dan kan het wel zijn dat je zelf spanning hebt, maar in deze buurt met al het verkeer is een dwars paard buiten echt het laatste wat je wil meemaken. En Tim zet je nou ook niet zo 1,2,3, achterstevoren, tegenover een hoop paarden die ik ken...
Op naar Epe, dat je super mag genieten met Timmie en dat ie zich vooral gedraagt

!
Geplaatst: za 10 jun 2006, 11:01
door Lindatjuhhh
Super dat het zo goed ging Ellen. Ook ik ken het gevoel angst maar al te goed helaas. Oke Saphyra is niet echt een makkelijke tante, maar als ik vergelijk dat ik 2 jaartjes geleden met een lang teugeltje relaxed door het bos en verkeer tufte en nu met knikkende knieen opstap om een rondje door de bak te maken. Dan denk ik bij mezelf 'waar ben ik nu bang voor"?
Geplaatst: di 13 mar 2007, 17:58
door Anne&Wendie
hoihoi ik was zelf ook en heele tijd bang voor miijn paardje, 2x eerste hulp, was en grote lompe fjord maar diejj zijn wel het schatig'st maar als je bang bent kom je daar niet zow makkelijk vanaf ikke heb nu en paar maandjes prive les en ik ben nouww weer op zoek naar en paardje (en fjord:P)
die lompe lieffe fjord hadden we maar 3 maanden ofso
na groetjes Anne
Geplaatst: di 13 mar 2007, 19:06
door Vera
goed zo!
Het begin is er, met kleine stapjes tegelijk komt het helemaal goed. Ben ik helemaal van overtuigd.